یکی از اولین اقدامات بعد از پیروزی انقلاب خروج از پیمان دفاعی سنتو وپیوستن کشور به جرگه کشور های غیر متعهد بود. از خواص مهم جنبش عدم تعهد خصوصا کشور های در حال رشد این بود که کشور میتوانست در روابط سیاسی.نظامی .اقتصادی ...محدودیتی نداشته وبا تمام کشورهای قابل اعتماد رابطه داشته باشد.این قرارداد انهم به مدت 25 سال یعنی خروج رسمی کشور جنبش عدم تعهد وتبدیل دوباره کشور به کارت بازی یک ابرقدرت است .انهم ابر قدرتی نوظهور .حریص(بلحاظ جمعیت بالا) با سیاستی غیر شفاف است.

وقتی میگن از این ور بام به اون اور بام افتادیم یعنی همین. پل پات به پشتیبانی مائو دوملیون بی گناه کامبوجی را کشت. حزب کمونیست چین اعضای داخلی زندانیان سیاسی را قطع و می فروشد و این در مقیاس وسیع اتفاق افتاده است. هر گونه همکاری با چین اعتبار دادن به جنایات بی شرمانه آنهاست.

چون خائنانه است

400 میلیارد دلار پول قراره خرج بشه. بازپرداختش با کیه؟ یک وام 400 میلیاردی بده به یک آدم با کفایت، زمین و زمان رو مال خودش میکنه. همون وام رو بده به یک آدم بی کفایت، حیف و میلش میکنه آخرش هم فقط بدهیش براش میمونه.

چین تا مجوز آمریکا را نداشته باشد صدها میلیارد دلار تجارت خود با امریکا و دهها میلیارد دلار تجارت خود با کشورهای عرب را به خطر نمیاندازد

چون بدون شک و تردید این قرارداد ننگین واگذاری اختیار کشور به کمونیست های لامذهب و تحت الحمایگی حزب کمونیست چین است و عزت و آبروی هیچ ایرانی راستین را بر نمی تابد. همان دریای مازندران را که به روس ها واگذار کردید معلوم نیست بتوان اعاده کرد یا خیر. دیگر کافی است. در ضمن هر گونه مذاکره و عقد قرارداد در این شرایط منحط کشور با هیچ کشوری نه شرقی و نه غربی جایز نیست. اول کشور را از انحطاط نحات دهید بعدا فکر قرارداد با این و آن باشید. چون بدون تردید هر قراردادی در شرایط ضعف ننگین است. در ضمن مفاد قرارداد را با جزئیات دقیق به اطلاع ملت برسانید. برای قرارداد ۲۵ ساله هم پس از اطلاع مردم رفراندوم واحب است و لاغیر.

من که میگم کل اداره کشور را بدن چین

این قرار داد نیست ، پیش فروش نفت و گاز کشور به قیمت ارزان ، واگذاری جزایر کشور . بهتره بگیم اهدا خلیج فارس به چین .

محمد جواد ظریف گفت: «ما خودمان انتخاب کردیم که جور دیگری زندگی کنیم.».

سوال اصلی اینه که چرا قرارداد ۲۵ ساله؟! اگه قرارداد بلندمدت باشه حداکثر ۱۰ ساله انجام بدیم با حفظ منافع ملی.
دوما: برای چی با دلار قرارداد ببندیم و یا هر ارز دیگه ای که اصلا دوره گذار اقتصادهای جهان هست باید حجم سرمایه گذاری رو معادل طلا در نظر بگیرند.
سوما: در قرارداد حتما بحث حفاظت از منابع زیست محیطی رو محکم ببندند و جریمه های سنگین بابت انتشار هر گونه آلودگی ویروسی یا زیست محیطی در نظر بگیرند.
چهارما: برای ظرفیت فروش انرژی محدودیت قائل بشوند.
پنجما: برای نفراتی که به ایران میفرستند قوانین اجتماعی علی الخصوص محدودیت استفاده از غذای نامتعارف قائل بشوند.
ششما: ضمانت اجراییش رو با منافع کشور قدرتمندی یا اجتماع ثالثی درگیر کنند یا نظارت اجرای درست را طی این مدت به شخص ثالث واگذار کنند.
اینها اهمش بود و...