این همیشه مقصر بودن دولت در ایران سابقه تاریخی 100 ساله دارد و ربطی به این دولت یا دولت قبل و دولتهای بعد از انقلاب ندارد . از حدود 100 سال پیش که با افزایش سفر ایرانیان به فرنگ قشری به اصطلاح روشنفکر شکل گرفت این وضع پیش امد. این قشر که کمتر اهل کار و پذیرش مسوولیت و عمدتا کافه نشین و یا روزنامه نگار بودند بدون انکه دستی بر اتش داشته باشند به قول معروف دائم از بیرون گود فریاد می زنند لنگش کن و این رویه به نماد روشنفکری در ایران تبدیل شده است. فقط انتقاد و انتقاد . در حالی که در جامعه غرب روشنفکران عمدتا منتقدانی هستند که راه حل عملی و علمی برای حل مشکلات دارند.