یه مثل ترکی:
دروغگو همیشه طمعکار را میفریبد.

با توجه به اینکه نماد بورس ایران دستکاری می شود و الان همه دنیا بورس افت داشته و ایران نه پس قابل اعتماد نیست

خیر

اینی که الان هست بورس واقعی نیست. دولت برای کاهش کسری بودجه با تبلیغات فراوان درصدد جمع آوری نقدینگی است.مشکلات را برای دولت بعدی که قطعا این دارودسته نیستند محول میکند.

به نظر من نظام جمهوری اسلامی ایران چاره ای جز حذف سود سپرده بانکی/بورس محور کردن مملکت به جای بانک محور کردن ندارد/ تنها محل تامین سرمایه و درامد دولت و شرکت ها می تواند بورس باشد/ به شرطی که واگزاری ها طوری باشد که مالکیت شرکت های واگزار شده از جانب دولت هم به مردم انتقال یابد/ مانند تمام کشور های دنیا پس انداز مردم باید در بورس باشد نه بانک/ و بانک ها تسهیلات خرد بدهند تا قدرت خرید مردم تقویت شود و چرخه تولید بچرخد/ چه دلیل داره طرف پول بزاره بانک بخوره بخوابه سود بگیره؟ علت اینکه هی میگن حباب هست و فلان هست که نیست به دلیل اینکه ارزش دارایی شرکت ها افزایش پیدا کرده به واسته تورم پس بورس اگر از همین جا ده برابر هم بشه بازم به ارزش واقعی نرسیده / ضمن اینکه بورس شفاف است و صورت های مالی شرکت ها مشخص نکته اخر عمده مخالفین بورس شکبه بانکی است که از رشد بورس بدلیل طرح تجاری غلطی که دارند ضرر می کنند به همین خاطر در بوغ و کرنا دراند می کنند که بورس حباب است/

بورس در اقتصاد دولتی = خنده دارترین جوک دنیا

این هم نمک پاشیدن در زخم مردم است که آنها به نان شب محتاجند وشما از بورس وسرمایه حرف میزنید

من اطلاعات اقتصادی تخصصی ندارم اما تصورم از بورس اینه که یک شرکتی که در بورس حضور داره سهام خود را به دلیل جذب سرمایه برای بهبود وضع اقتصادی خود می فروشه و از این طریق با بهبود اقتصادی به کار خود گسترش می ده و اگر موفقیت در امور حاصل شد قیمت سهام این شرکت افزایش پیدا می کنه و هم شرکت و هم سهامداران آن از این طریق نفع می برند. حال باید دید آیا در ایران فعلی و بورس آن چنین معادله ای برقرار است یا نه.

چنانکه از اظهارات مردم در این گفتگو بر می آد، شرکتهایی در بورس سهامشان به فروش می رسد که اصلاً تعطیل اند! و احتمالا در خرید و فروش سهام آنها هم عده ای منتفع می شوند. اما آخه چه جوری؟ دلیل افزایش قیمت این سهامها چیست؟ مگر اینکه حضور در بورس فقط نوعی سفته بازی است که راه انداخته شده صرفاً به این دلیل که نقدینگی مردم در آنجا متمرکز شود و بعد از مدتی که عده ای از خواص که احتمالا اطلاعات خاصی از مسائل پشت پرده دارند و صاحبان رانت هستند جیب خود را از پولهای موجود پر کردند، یهو خبر از ورشکستگی شرکتها و فروپاشی بورس مطرح بشه. آنوقت هست که همه خصوصا خرده پاها و نوکیسه ها که از کسب راحت پول سرمست شده اند، چشم باز می کنند و می بینند جا تره و بچه نیست. و دستشان هم به هیچ جا بند نیست، چون سهام خریده اند و الان هم سهامشان سوخته. به همین سادگی!

بهترین راه حفظ سرمایه در ایران برای مردم عادی که از رانت اطلاعاتی بی بهره اند ، خرید طلاست. حداقل این اطمینان وجود داره که سرمایه ات در مشت خودته. در بانک پول بذاری که دولت هر لحظه ممکنه با کاهش ارزش ریال به بهانه تحریم ها ، خیلی محترمانه نصف تا دو سوم پولتو هپل هپو کنه. در بورس بذاری که هر لحظه ممکنه شاخص بورس توسط دولت یا اون بالا بالایی ها ، پایین بالا بشه و سرمایه ات به باد فنا بره. ملک بخری که ممکنه دچار رکود بشه و اگه نیاز به پول پیدا کنی باید ملکتو زیر قیمت بفروشی.

تا وقتی اقتصاد دولتی و خصولتیه و شفافیت و آزادی گردش اطلاعات وجود نداره، نه به بورس اعتمادی هست نه به بانک و نه به تولید

خیر، برای اینکه پولی در بساط ندارم