من شکر خدا خیلی گیر مالی ندارم. بیرون هم نیامدم. ولیکن بیشترین چیزی که منو اذیت میکرد این یک بام و دو هوا بودن دولت بود.هر کدومشون ساز خودشون رو میزنن. نامیدم از اینکه اینها بتونن کاری بکنن. مگر اینکه با دستکاری آمار فریب بدن.
روحانی قبل از عید گفته از پیک عبور کردیم و خیلی از مردم دلخوش به این حرف از خونه ها زدن بیرون. شب تلویزیون گزارش نشون میده که اوضاع خطرناکه و کسی نیاد بیرون.
سخنگوی وزارت بهداشت حرفش با وزیر بهداشت متفاوت و وزیر هم با روحانی متفاوت. فقط مستکبرین عالم(!!؟؟) هر چه زودتر واکسن یا داروش رو بسازن و ما نجات پیدا کنیم.
والا اینجا که فقط رمل و اسطرلاب بلدیم و بس.
شرکت ... به هیچ عنوان به بحث فاصله گذاری اجتماعی و دور کاری اعتقادی ندارد و بهانه خصولتی بودن از اجرای طرح دولت اجتناب میکند. قطع ارتباط بادنیاتاکی؟دیگه همه داریم زجرکش میشویم.چرابایدوضع کشورایران باداشتن ذخایرفراوان ملت اینقدرعذاب بکشند؟ هیچ مردمی، چه در ایران، یا چین یا ممالک غربی، تا زمانی که مجبور نباشند، حاضر نیستند از منافع شخصی برای منافع جمعی دست بکشنداگر در ایران هم مثل فرانسه جریمه حداقل 135 یورویی وضع میشد، بسیاری از کسانی که بیرون رفتند، نمی رفتند!
اگر تمام ادارات و بانک ها تعطیل میشد،
اگر کسانی که چک دارند، بر اساس قانون مجبور نبودند که در موعد مقرر آنرا پاس کنند
اگر کسانی که قسط بانکی دارند، چه قرض الحسنه و چه وام های معمول بانکی، مجبور به باز پرداخت به موقع آن نبودند
و خیلی اگر های دیگر، بیشتر مردم در خانه می ماندند
من خودم بعلت کار در بیمارستان مجبور به ترک خانه بودم
نتونستم تو خونه بمونم چون اجاره خانه و مخارج زندگی و هزار کوفت و زهرمار را داریم
نتونستم بمونم چون باید درد بکشم
نتوستم بمونم چون دارم با گوشت و پوستم درد اختلاس های کلان که دریغ از برگشت پول آنها داره از درون ما را میسوزنه
چرا باید مثل کبک بود
چرا دو ساله همش حرف میزنن
باید بیام بیرون که شرمنده خانواده ام نباشم
برا دلخوشی نیامدم بیرون ..........
اصحاب كهف كه نيستيم بريم غار 300سال بخوابيم درخانه ماندن مگر خرج خورد خوراك واجاره خانه ندارد برای کار مجبور بودم برم شرکت 
حقیر اومدم تو استانی که کارخونه هست و راهها بسته شد و موندگار شدم تو اطاق و کارخونه/فرایند ما ویروس نمی تونه زندگی کنه و خوشبختانه کارگرها از هم دور هستند و ماسک می زنند/روستایی که کارگرها می آن به اجبار راهش رو بستم و تک تک خانواده ها رو بررسی کردم و خانواده هایی که مشکل دارند مرخصی با حقوق دادم و دستگاه تو کارگاه ساختم و شروع کردم به ضدعفونی اداری /نگهبانی هم اطاق ضد عفونی ساخنم و تب سنج و .. تنها مشکل ندیدن خانواده بالای یک و نیم ماه هست ولی از طرفی خوشحالم که بهشون امگان انتقال ندارم /قربونی کشتم و به کارگرها گوشت کافی و میوه دادم و قرص ویتامین زوری می دم / من ضد عفونی با الکل رو وقتی چین درگیر بود شروع کردم که مسخره می کردند اعتقاد داشتم ویروس مرز نمی شناسه /ورود سهامدران و کارمندان دواتی حتی بهداشت رو ممنوع کردم و خوشحالم موضوع رو درک کردند و برگشتند بعضی ها میان لودگی میکنن و نداری و فقر مردم رو زیر سئوال میبرنانگار که براشون قابل تصور نیست ، جمعیت زیادی توی همین تهران(توی شهرستانها خیلی بیشتر) وجود دارند که واقعا برای نون شبشون کار میکنند . یعنی اگر کار نکنن شب نون ندارن بخورن!
دوست عاقل من! همه مثل تو نیستن. ممکنه واقعا پس اندازی نداشته باشند و کلی هم بدهکار باشن
بنده و همسرم هر دو کارمندیم. و متاسفانه به خاطر ابلاغ دولت و عدم تعطیلی حتی در ایام تعطیل سال نو که در صورت تعطیلی اتفاق خاصی نمی‌افتاد، مجبور به بیرون رفتن از خانه به قصد محل کار بودیم، بااینکه خانواده هردوی ما در شهرستان بودند ولی بخاطر پرهیز از مشکلات انتشار ویروس، به دیدار پدر ومادرمان نرفتیم ولی بخاطر عدم درک شرایط توسط دولت، مجبور به رفتن سر کارمون بودیم.