اینجا خیلی بدتر از اینها دارد اتفاق میافتد و آن آمار بسیار نادرست از تعداد مبتلایان و فوتی های کرونا است. بدون آمار درست امکان حتی ارزیابی وضعیت شیوع بیماری کرونا وجود ندارد، چه رسد به مقابله مؤثر با آن. حال هر چه می خواهید چنین مقالات سفارشی منتشر کنید. واقعیت با انعکاس واقعیت یک چیز نیست. اتفاقاً همین مقالات اثبات می کنند که چرا مسئولان اصرار دارند ارقام نادرست منتشر کنند ...

منظورتون از سنت چند هزار ساله همون رسم موهن سیزده بدره که هر کار کردین نتونستین حذفش کنین اسمشو کردین روز طبیعت

این حرفا واسه قشر بدبخت و بیچاره هم نون نمیشه .

به قول قدیمیها شما اگه بیل زنی ......................

فرض کن در امریکا تورم سالانه 50 درصد باشد یا یک شبه بنزین 3 برابر شود یا سکه طلای 1600 دلاری بشود 1600000000 دلار اونوقت چه میشود

باید صادق بود با مردم ابعاد و میزان پر خطر بودن یا کم خطر بودن یک واقعه باید کاملا واضح و بدون کوچکترین کم و کاست به مردم گزارش بشه مثل غرب چون مردم در این صورت هست که میتونن درست ترین تصمیم رو بگیرن اینها با این کارشون دارن مردم رو به اشتباه میندازن

ربودن چیه ، طرف امده خریده فروشنده هم دنبال سود بیشتری هست مسلما به کسی که پول بیشتری بده میفروشه

متاسفانه خوراک فکری و تبلیغاتی غربی ها و دشمنان را خودمان فراهم میکنیم . اون روحانی که کتاب مرجع طبی را می سوزاند و یا آن هموطنی که هرشب یخچال خالی از هرچیز را نشان میدهد و یا آن مسئول بی کفایتی که تنها تخصصش خودی بودن است و جز تخریب مملکت کاری نمیکند . آن روحانی که قداست دین را به هیچ میفروشد و.... همه باهم در به وجود آمدن این شرایط مقصریم . وصد البته دروغگویان مسئولیت دار کار را به اینجا کشاندند

لا اقل اگه کمکی نمیکنید به مردم و حاضر نیستید هیچ گونه بسته اقتصادی به جامعه تزریق کنید و فقط در خونه موندن را به مردم توصیه میکنید، میتونید دهنتون را که ببندید!!!

بیایید فکر کنیم اگر جای مسئولین ایران و آمریکا عوض بشه چی میشه؟

کشوری هستیم خیلی برزگ،؛ اما در جریانان سیاسی و اقتصادی منطقه بسیار کوچکی هستیم از هر منطقه بزرگ. تهران شده بالای شهر و ایران شده چند قسمت از چند شهر بزرگ. معتادانی که از مراکز رها شدند و درنقطه ای از تهران بناچار گردهم می آیند و کودکان کار و ...در منطقه نامرئی ایران قرار دارد. غیرایرانیها فقط قم را ضدعفونی می کنند و ...
یک خصلت دیگر هم داریم، امروز حرفی می زنیم و فردا تکذیب می کنیم. چه میدانیم شاید فردا نیز همه این خوبیهایی که گفتی با کلام یا تصویر تکذیب شد، آنوقت چاره ای نداریم جز اینکه سرمان را بزنیم به دبوار .