بزرگترین درس اینکه دولت واسه مردمش ارزش قائل نیست و ما مردم باید به فکر هم باشیم و به خودمون کمک کنیم
پس نباید انتظار داشت که مردم هم واسه دولتشون ارزش قائل بشن
تابناک سانسور نکن
یا علی مدد
انسان باید از زاد و ولد بیشتر دست برداره تا فشار از روی طبیعت برداشته بشه وگرنه طبیعت خودش وارد عمل میشه و با کشتار بی رحمانه انسان ها ، فشار را از روی خودش کم میکنه. البته طبیعت منصفانه عمل نمیکنه و فقرا و بیماران و انسان های دارای سو تغذیه را نابود میکنه وگرنه دزدها و غارتگران که چیزیشون نمیشه حتی اگه به کرونا مبتلا بشن !!!
ما چقدر پر ادعا و از طرف دیگر نا توان هستیم و همچنان نمی پذیریم و دست از تجاوز به حقوق دیگران بر نمی داریم همچنان فکر می کنیم دیگران مبتلا می شوند و ما مصون هستیم ما چقدر از جهان خلقت بی خبر هستیم چقدر راحت خدا را فراموش می کنیم و اصلا نمی دانیم ظلم یعنی چه خود را حق مطلق می دانیم هیچ آینده نگری نداریم و در لحظه و برای لحظه تصمیم می گیریم اگر اخلاقیات را مبنای اعمالمان قرار می دادیم به راحتی از این بحران می گذشتیم بهر حال من این ویروس را نه منحوس می دانم و شر رسالتی دارد و آثار آنرا در آینده نشان خواهد داد چه در حوزه پزشکی و چه در حوزه فلسفه و چه در حوزه مذهب دیگر هیچ کس نمی تواند ادعا کند که مثلا شیعیان مبتلا نمی شود طب ایرانی و اسلامی و چینی در ترازوی آزمون قرار داده خواهد شد و نگرش به خداوند دستخوش تحول خواهد شد در هر صورت تحولات بزرگی را بهمراه خواهد داشت و این نعمت است نه نقمت خوشبین باشیم این پرده دیگری از جهان خلقت است حتی اگر خودمان قربانی شویم
قشر بظاهر با سواد داروخانه ها که تا بحال امین بشمار میرفتن با گران فروشی و احتکار دستکش, ماسک, مواد ضد عفونی نشان دادن از بقیه اقشار فرصت طلب جامعه دست کمی ندارند اگر اب باشد حتی خلاف جامعه هم شنا خواهند کرد.
از این به بعد داروخونه برم همه چی منجمله قیمت رو کنترل میکنم در صداقت این قشر اصلا اعتمادم رفت
برخی نکات برایم یاد آوری مجدد شد.
مثل اینکه:
-
خیلی زود دیر میشود. (نباید در انجام کارهای درست تعلل کرد)
-
اتفاق بد در زمان بد میافتد. ( همیشه باید بخشی از منابع را برای آمادگی جهت روزهای بد و رویداهای بد ذخیره کرد)
-
حماقت انسان انتها ندارد. ( باید مجهز به دانش روز بود )
-
در اکنون و اینجا زندگی کنیم. ( از زندگی با انواع هزیان و انواع توهم خود را دور کنیم)