ترسناک است مرگ این طوری

من از یک خانواده پرستارم که تعدادی زیادی از بستگانم نیز کادر درمانی هستند از پزشک و پرستار . همه ما وظیفمونه و مثل همه اقشار جامعه در موقعیت های زمانی مختلف در صف اول خط مقدم قرار می گیرند.
فقط یک نکته و اون اینکه، انتشار سراسری و برنامه ریزی شده یک کلیپ رقص ضبط شده قدیمی از یک بیمارستانی در ترکیه، یکدفعه و ناگهان در سراسر کشور منجر به تبلیغ چالش رقص پرستاری می شود، قابل تامل و بررسی و جای سوال داره. قطعا در فضایی که بیماران با درد و رنج و گرفتاری دچارند و یا در وضعیتی که بخاطر کمبود لباس و تجهیزات مخصوص یکبار مصرف، کادر درمان حاضرند شیفت تک را لانگ یا به عبارتی دو شیفت خدمت کنند که لباس هدر نرود؛ قطعا این فیلم های رقص هماهنگ و تمرین شده که از یک محیط بسته ضبط شده مشکوکه. کدام کادر درمانی واقعی و درگیر محیط ایزوله کرونایی فرصت و حوصله رقصیدن داره.
الان وقتی ستاد کرونای آمریکا را درحال دعا می بینیم، ما ایرانی ها که در دعا و توسل جای خود را داریم.
خواهش می کنم این حواشی مشکوک را به جامعه شریف و زحمتکش پرستاری تعمیم ندهیم و مسئولین نظارم پرستاری این مسئله را بررسی کنند

تو جبهه هم ؛ شبهاي عميلات براي بالابردن روحيه بچه ها؛ بعضي ها شوخی میکردن و ميرقصيدن تا با سلامت روحی و روانی به جنگ دشمن برن .اونوقت یه سری آدمهای دگم و مغز پوسیده دارن تو این شرایط پالس منفی میدن ....تا کور شود هر آنکس که نتوان دید....برقص تا برقصیم---تابی بچاپش تو رو خدا

مگردزدوان دفاع مقدس همه وهمیشه درحال عملیات بودن ؟خیر ایابچه های جنگ باهم مزاح وشوخی نداشتند ؟برای رفتن بمیدان باید روحیه داشته باشی علاوه برغذای جسم روح هم نیازهایی دادچه بسا این صرفنطرازتزریق وتقویت روحیه بیماران برای افزایش روحیه پرسنل بیمارستانی هم نیازاست دعاکنیم وهمه همت کنیم کاری کارستان شود تاپرستاران هم بتوانن بعدازهرشیفت کاری به خانه هاشان بروندوانجازنهبای شوهرانشان ومردان بای زنانشان بقصندوعشوه بیاورندوخداهم راضی است

ما مردم ایران قبلانا خیلی از مرگ می ترسیدیم ولی جبر زمانه ما را به گونه ای تبدیل کرده که زندگی کردن فعلی را هر روز مردن می بینیم و این باعث شده دیگر از مرک کمتر حراس داشته باشیم و سرچشمه همه اینها شاید از نا امیدی باشد که روزها در جوانان می بینیم.

سلام بر مدافعان سلامت برای سلامتی تمامی کادر بیمارستانها ی ایران عزیزم نذر صلوات کرده ام و برای آنها آیت الکرسی می خوانم وهر لحظه برای تک تک آنها وخانواده هایشان آرزوی عاقبت به خیری می کنم واز خداوند برایشان سلامتی می خواهم .تنتان سالم ای فدائیان نمی دانم چطور قدردان زحمتهای شما خواهیم بود.

می گم ادرس این بیمارستانی که پرستارا اونجامی رقصندکجاست تااگه کرونا گرفتیم بریم اونجا اخرعمری کمی دلمون واشه

روز روز پرستاران است فداکاریتان راتحسین می کنیم اجرتان باسیدالشهدا...

همه این بلاهایی که سومون میاد عاملش خودمونیم البته اگه حالیمون باشه و اینکه از غمی که بعد از رقص سراغ دل آدم میاد باید از بیماران پرسید اگه میگذاشتند میرفتیم بعضیها تا مرگ خره خودشون نگیره خودشونو به خنگی میزنند واقعا آدم نمیدونه چی بگه خیلی تاسف داره

لطفا فحش ندید . دستشون درد نکنه سر کارشون میرن و انجام وظیفه میکنند ولی ماهایی که هرروز میریم سرکار با وسیله نقلیه عمومی و بر میگردیم با ارباب رجوع سرکار داریم با پول و مدارکی که ازشون میگیریم و کاملا بدون تجهیزاتیم فقط دستکش داریم نه لباس فضایی دقیقا به همون مقدار در معرض خطر هستیم و گذشته از اون پدرم که مشکل تنفسی دارن وباید از 7صبح تا5بعد از ظهر سرکار باشن مثل خیلیای دیگه که وضعشون بدتره و البته بردیمشون دکتر که دستشون درد نکنه همین دکترهای زحمت کش که چون نصفه شب بود و نتونستیم 20میلیون پول نقد بدیم برای بستری شدن و گفتیم صبح که بانک باز بشه نقدا میاریم ولی اجازه بستری شدن ندادن.خدا بهمون رحم کرد که الان پدرم کنارمون هستن