یکی از مهمترین تکیه گاههای مردم و صدای خس و خاشاک ، تن خاکی را رها کرد روانش شاد باد که هیچگاه مردم را نفروخت.
ماسک می زنم و برای تشییع جنازه اش می روم کرونا بگیرم از ننگ این زندگی بهتر است.
عزت خدادادی است نه با تبلیغ و نه با خدم و حشم و نه با محافظ و نه با ماموران مجیز گو عزت به دست نمی آید شجریان در قلب مردم ایران بود خدا به او عزت داد.
بطور قطع به بهانه کرونا اجازه تشییع جنازه عمومی داده نمی شود چون آبروریزی بزرگی برای مدعیان خواهد بود.
صداهای زیبا و توانمند آمده اند و خواهند آمد
که از سر تفرج و تبسیم خاطر عامه ( که اینهم مقبول و مورد نیاز است)
و نه از باب اصالت و تخصص ، آواز هم میخوانند
سخن در مورد شجریان در آن حیطه نمیگنجد
مقایسه دیگران با او قیاص مع الفارق است
چه انکه آوازخوانان مطرح و جدی مقدم بر او
نظیر ،ضلی و مهرتاش و برومند تاج اصفهانی
که یا اساتید او بودند یا از سبک آوازیشان آموخت
همه را در حد اعلا در سبک خود ادقام و به حق ازآن خود کرد
و چنان هیمنه ای بر آواز ایران افزود
که گویی مقدمین و گذشتگان همه شاگردانش بودند
و هریک جسته و گریخته
گوشه ای از سبک و سیاق او را ، ناقص اجرا میکرده اند
ظهور او در تاریخ موسیقی اصیل
تا روزگارانی دور دست ، بهت انگیز بنظر میرسد
جدا از نوآوریهایش در آواز نظیر "شعر نو خوانی " و غیره
تخصصش در آواز حیرت آور است
گاهی بعضی از قطعات را که از او میشنوی
آنقدر سخت به نظر میرسد که میپنداری اجرای آن از عهده شجریان نیز فارق است
که ناگه بیاد میاوری ، خود اوست که میخواند
قیاص دیگران با او، تفریح و تفرج در کلام است
او "خداونگار آواز فارسی زبانان جهان" است
افسوس که او چنان توقع مان از این موسیقی
فرتوت و مستهلک و نازا را بالا برده
که بعد از خاموشی صدایش ، حداقل آواز موسیقی این مرز و بوم
در مقبره آثار ثبت و ظبط شده ، دفن میشود
ظاهراً ، همانطور که اکنون میبایست برای اثبات تمدنمان
به "کورش و داریوش " توسل جوییم
چون بالفعل چنته مان خالیست ، آیندگان هم میباست بگویند
آواز او را بشنوید . ما روزگاری موسیقی داشتیم
سلام به همه هموطنان اصیل و با فرهنگ.کارگری ساده هستم از دل دریای خلیج فارس. این پیام حرف دل خودم هست که میگم. من فقط آرزو داشتم یکبار دستش ببوسم بگم خدا حفظت کنه و افتخار هنر موسیقی اصیل مملکت مایی و دلخوشیمی که من حقیر سعادتش نداشتم و نشد.امیدوارم یکشب خوابت ببینم که باهات حرف میزنم.امیدوارم کسانی هم که روح لطیفت آزرده خاطر کردند بیامرزه چون خودت دل صاف و بخشنده بودی و قطعا روح پاک و هنرورت در آرامشه. دل می رود ز دستم*صاحبدلان خدا را* دردا که راز پنهان* خواهد شد آشکارا
ماسک می زنم و برای تشییع جنازه اش می روم کرونا بگیرم از ننگ این زندگی بهتر است.