باید خیلی خوشحال باشیم که هندو ها نام پهلوان باستانی ایران را زنده نگه میدارند.اگر بجای رستم میگفتند سوپر من مشکل شما حل میشد؟؟؟؟؟؟در ثانی درمیان کتاب های درسی ما از رستم خبری هست؟؟
درکتابهای تاریخ وجغرافیای قبل از رضا پالانی هیچ اثری از سیستان وزابل وزابلستان نیست،این ها ولایاتی از افغانستان هستند که با مرز ایران هزار وپانصد کیلومتر فاصله دارند میتوانید درنقشه افغانستان نگاه کنید،رضا پالانی برای تقویت غرور از بین رفته پارسها یک چیزهایی جمع وجور کرد ازجمله درمرز افغانستان یک روستایی به اسم نصرت آباد را که محل عبو مرور اشرار بود پاسگاهی درست کرد وچندسرباز غیر بومی آنجا ماندگار کرد واسمش را گذاشت زابل وبه نیت تصاهب اماکن وشخصیتهای موصوف در شاهنامه اسم سیستان هم روش اضافه کرد،حالا این واقعیت اضهر من الشمس را چطور میتوانید انکار کنید.فردوسی وتمام منافعش مال افغانهاست واسم کشور خیالی به نام ایران هم سهم ماشده که در اصل اسمش پرسیا است.
سرزمین ایران از دوران باستان تاکنون از اتحاد اقوام تشکیل شده و همیشه این اقوام پذیرای اقوام جدید بوده، هر زمان هم این اتحاد از هم پاشیده یا حکام بی لیاقت حکومت کردن بخش هایی از این سرزمین جدا شدن، بهتره از تفرقه پرهیز کنیم و به ریسمان اتحاد چنگ بیاندازیم، ضمنا یادمون باشه که هندوستان تا قبل از استعمار انگلیس زبان رسمیش فارسی بوده و از فرهنگ ایرانی بهره می برده ، برگزاری مسابقات با نام رستم دزدی فرهنگی نیست بلکه بزرگ کردن قهرمان افسانه ای ایران زمین هست، دوستان افغانی هم ناراحت نباشن ما زبان و فرهنگ مشترک داریم و باید بدونیم که فتنه انگلیسیها باعث جدایی شما از ایران بزرگ شده، شما بخشی از ایران هستید.
اگر واقعیت را بخواهید اسم کشوری که حالا ایران است قبل اسلام بنام پرسه ویا پارسه بوده ول بعد ازاسلام بنام عراق عجم که گاها با کشور عراق امروزی بنام عراقین به معنی هر دو عراق عرب وعجم میباشد البته رضا خان برای مخدوش کردنوازبین بردن این اسم عربی شهر سلطان آباد را که در زمان فتحعلیشاه بنا شده بود به اراک تغییر داد وچنین استدلال کرد که عربها همین شهر اراک را عراق میگویند نه کل مملکت را ولی ایرا ن یک اسمو کشور خیالی وآرمانی فردسی بوده که نه زبانی ونه ملتی اختصاری داشته باشد وملت اورجنال وزبان اختصای نداشته بطوریکه بعد از گذشت هزارسال این موضوع قابل اثبات است.ودرممالک محسوره ایران جای خاصی براییش نیست ویک اسم کلیچنانکه با کسر استانهای اقلیتی مثل آذربایجان ،کردستان،بلوچستان عربستان ،لرستان ،ترکمن صحرا، گیلان ،مازندران،طالش،خراسان چیزی برای ایران باقی نیست به غیر از پرسه یا همان پارسه که همان عراق عجم استومحدوداست به منطقه کرمان وشیراز. . ولی ما حالا آسیای میانه وقفقاز وافغانستان ومناطق دوربرهرچه باشد به اسم ایران میدانیم وهیچ حرف منطقی را قبول نداریم.ولی این واقعیت است و تمام دنیا هم میداند.