از سردار شریف باید تشکر کرد بخاطر اینکه در استانه انتخابات سپاه پاسداران حمایت خود را از دولت اعلام کرده است امیدوارم که این حمایت در شور و مشارکت انتخابات تاثیر گزار باشد

از کرونا چیزی ننوشتین.فکر کردین ما فراموش میکنیم؟اگه مردم چشمهاشون رو باز میکردن و درست انتخاب میکردن و به نامزدهای ما رای میدادن دیگه ویروس کرونا بوجود نمیومد.اینم نتیجه دیپلماسی لبخند.بخودت بیا جناب ظریف

خطاب به خانم ابتکار و دیگر اصلاح طلبان که میگن هیچ راه و گزینه ای به جز شرکت در انتخابات نداریم:

شرکت نکردن در انتخابات خودش یک راه حل بسیار کارآمده ، قبل از اینکه مردم گزینه های دیگه رو امتحان بکنند. همچنان که در دو سال گذشته حداقل 2 بار مردم نشون دادن چه گزینه های دیگه ای وجود داره.

ملت اینقدر فقیر بیچاره است که با یک بسته ماکارونی یا یک قوطی رب می توان رای او را خرید

ما دیگر بلد نیستیم انتخاب خوب انجام دهیم
لطفاً خودتان انتخاب کنید و مسئولیت آن را هم بر عهده بگیرید چه در انتخابات مجلس چه در انتخابات ریاست‌جمهوری

آیا میدانستید طبق قانون هر 250 هزار نفر از جمعیت هر شهر میتوانند فقط یک نماینده برای دفاع از خودشان در مجلس داشته باشند ولی پزشکان که 70 هزار نفرند 25 نماینده در مجلس گذشته و 45 نماینده هم در مجلس قبلترش داشتند؟

آیا میدانستید پزشکان در مجلس بسیار حامی منافع همکارانشان هستند؟

امشب برای اولین بار با خواندن خبرهایت گریه کردم چقدر این ملت بدبخت است شما الان باید سرور عالم باشید بعد میروید رای می دهید برای یک بسته ماکارونی یعنی برای چهار پنج هرار تومان رای خودت را می فروشی؟

روحانی کشور را در دور اول ریاست جمهوری بر اساس ایده ها و سیاستهای خود ، و دور دوم را بر اساس سلیقه رقیبان و مخالفان خود اداره کرد و مجبور بود

فردوسی فرمود:

چنین گفت با رستم اسفندیار / که اکنون سرآمد مرا روزگار

تو اکنون مپرهیز و خیز ایدر آی / که ما را دگرگونه‌تر گشت رای

مگر بشنوی پند و اندرز من / بدانی سر مایه و ارز من

بکوشی و آن را بجای آوری / بزرگی برین رهنمای آوری

تهمتن به گفتار او داد گوش / پیاده بیامد برش با خروش

همی ریخت از دیدگان آب گرم / همی مویه کردش به آوای نرم

چو دستان خبر یافت از رزمگاه / ز ایوان چو باد اندر آمد به راه

ز خانه بیامد به دشت نبرد / دو دیده پر از آب و دل پر ز درد

زواره فرامرز چو بیهشان / برفتند چندی ز گردنکشان

خروشی برآمد ز آوردگاه / که تاریک شد روی خورشید و ماه

به رستم چنین گفت زال ای پسر / ترا بیش گریم به درد جگر

که ایدون شنیدم ز دانای چین / ز اخترشناسان ایران زمین

که هرکس که او خون اسفندیار / بریزد سرآید برو روزگار

بدین گیتیش شوربختی بود / وگر بگذرد رنج و سختی بود

چنین گفت با رستم اسفندیار / که از تو ندیدم بد روزگار

زمانه چنین بود و بود آنچ بود / سخن هرچ گویم بباید شنود

بهانه تو بودی پدر بد زمان / نه رستم نه سیمرغ و تیر و کمان

مرا گفت رو سیستان را بسوز / نخواهم کزین پس بود نیمروز

بکوشید تا لشکر و تاج و گنج / بدو ماند و من بمانم به رنج