شهادت این مجاهدین اسلام همش از گور سگ پیر (نتانیاهو) بلند میشه ، در وهله ی اول باید یکی دوتا از نقاط مهم این اشغالگران را در حین درگیری هاشون با سوریه و فلسطینی ها غیرمستقیم و از طرف اون ها بزنیم تا حساب کار بیاد دستشون ، به اسم اون ها و به کام ما.
بعد یکی دوتا نقطه مهم از عربستان را از طریق انصارالله بزنیم تا ذره چشمی هم از اون ها گرفته بشه فکر نکنن میتونن آمریکا را تشویق به جنگ با ما بکنن و خودشون در امان باشن ، در وهله سوم مستقیم به نیروهای داعش و تحت حمایت امریکا حمله بشه و با خاک یکسان بشن تا یکم دل مردم کشورمون مرهم پیدا کنه ، وهله چهارم حمایت و پشتیبانی از نیروهای تحت حمایتمون و حمله های پراکنده از طریق اون ها به پایگاه های آمریکایی تا منطقه براشون نا امن بشه و از منطقه فرار کنن.

قبلا کورسوی امیدی به مذاکره و بهبود روابط بود
اما الان دیگه بعد از ترامپ هم هرکسی بیاد رابطه ایران امریکا تا حداقل 10 سال دیگه عادی نمیشه
با این شرایط ما هم باید بریم سراغ چماق و رسما تا جاییکه برامون امکان داره منطقه رو برای امریکا نا امن کنیم
امریکا زبان زور رو بهتر میفهمه
این درسی میشه برای بقیه کشورها

ساخت و عملیاتی کردن سلاح هسته ای جهت بازدارندگی
تجدید نظر در نحوه مدیریت داخلی و تغییر مدل اقتصادی به سمت افراد کمتر برخوردار
کشتن یکی از مقامات ارشد نظامی آمریکا

*اعتقاد دارم هر كسي يا هر سيستمي يك نقطه ضعف دارد. نقطه ضعف دارد.
**بعدش اينكه مگه فرودگاه و پايگاه هاي آمريكايي ها تو كشورهاي عربي نيست؟ آيا اونا هم پيمان آمريكا نيستند ؟ پس بايد حركتي مي كردند جهت حل مشكلات اقتصادي ما .خب ما هم مسلمانيم هم همسايه ولي علني از آمريكا حمايت ميكنند.
پس ترس از آپارتمانهاي شيشه اي در دبي و ابوظبي و زيرساختهاي جند صد مليارد دلاري و سرمايه گذاري پولدلرهاي غربي ضربه به خود غرب است.
كتاب هنر جنگ ميگه بدون تماس فيزيكي با دشمن با دشمن بجنگ. مثلا طوري كشتيراني در منطقه خليج فارس به هم بريزيم كه بردن نفت يا آمدن كالا به عرب ها از كشورهاي ديگر نا امن كنيم بدون ي حضور نيروي ايران و بدون شليك يك گلوله.
حيف اينجا محل كامنت است نه نوشتن مقاله.

بهتر است فرزند مقامات همراه با سرمایه هایشان که در آمریکا می باشد را به کشور فرا بخوانیم تا هم مردم راضی بوده و هم حساب کار دست آمریکا دهیم

مطمئن باشید خود آقا از همه بهتر میدونه چطوری انتقام بگیره و شک نکنید میگیره تنها کاری که از دست ما بر میاد اینه که هر تصمیمی که آقا گرفت پشتشو خالی نکنیم البته اگه غیرت داریم

اسراییل

ما که 40 ساله شعار مرگ بر امریکا می دیم الان وقتشه این شعار رو عملی کنیم حتی اگر به کشوری مثل سوریه عراق یا افغانستان تبدیل بشیم

به نظر من موضوع انتقام که در این‌ مورد حق ایران می‌باشد دارای دو جنبه احساسی و منطقی دارد. با توجه به گذشت چند روز از ترور ناجوانمردانه سردار سلیمانی ، ابو مهدی مهندس و دیگران جنبه احساسی آن کم کم فروکش خواهد کرد و جنبه منطقی آن پر رنگ تر خواهد شد. اما جنبه روانی علیه امریکا و متحدان آن در منطقه نباید کم صدا و کمرنگ شود. این نیز یک واقعیت است که نگهداری این سطح از التهاب و احساسات مردم کشور و مردم بعضی کشورهای همسایه چه مردم عادی و چه در قالب سازمانهای طرفدار ایران هم نشدنی و هم برای اداره کشور شاید به صلاح نباشد. پس چه باید کرد؟
باید از تمام ظرفیت دیپلماسی و حقوقی خود در محکومیت این عمل در مجامع عمومی حداکثر تلاش عملی کرد و در این میان صرفاً به محکومیت توسط چند سازمان و چهره متمایل به ایران اکتفا و تبلیغ نکرد بلکه هدف باید محکومیت در مجامع بین المللی و کشورهای تأثیر گذار باشد.
از انجاییکه جان سردار سلیمانی فدای هدف بزرگ‌تری که سربلندی کشورمان شده است باید از شهادت ایشان نیز همین هدف را دنبال کرد. دست آخر اینکه اگر این امور مهم حاصل نشد آنوقت می‌توان به انتقام بزرگ فکر و عمل کرد.

با سلام
به نظر من انتقام حق ایرانه و امیدوارم با درایت مسوولان به بهترین شکل ممکن عملی بشه.

اما وظیفه ما چیه؟! فقط عزاداری و گریه کردن و شعار های زودگذر؟!
بعنوان کسی که سالها در غرب زندگی کردم و بسیار خوشحالم که در این روزها اونجا نیستم و به کشور پاک و عزیزم برگشتم عرضم اینه که به معنی واقعی راه این مرد خدایی و مظلوم را باید ادامه بدیم. من دیدم و میدونم که ایران ما از نظر منابع خدادادی، نیروی خبره انسانی، انواع زیرساختها و پشتوانه مهجور مانده معنوی در دنیا تکه. اگه هر یک از ما از امروز تصمیم بگیریم در هر جایگاه و مقامی که هستیم مثل حاج قاسم به بهترین شکل وظیفه مون را انجام بدیم، منتظر فقط اصلاح از بالا نباشیم، اگه سرمایه های مادی و انسانی بیکران ایرانیهای خارج نشین به کشور برگردند، به خدای حاج قاسم سوگند که ایران ما در عرض چند سال چنان عظمتی پیدا میکنه که وحوش جلاد به ظاهر انسان حرامزاده اجازه چنین گستاخیهایی به خود ندهند. باز هم عرض میکنم، این عرایض را نه از روی احساسات زودگذر که با تجربه زندگی در غرب در عالیترن مدارج کاری و بعنوان کسی که به وطن بازگشته بیان کردم.
به هموطنان عزیزم در خارج عرض میکنم که نوکری غربیها تا کی و به چه قیمتی؟! آیا اقوام و خانواده های شما در ایران نیستند؟! برای کسانی کار میکنید که تهدید هر روزه وطنتان کاری عادی و کشتن سرمایه های آن عملی سهل شده! هر یک از شما اگر میتوانید به میهن بازگردید که هر قدمی که شما در آن کشورها بر میدارید در راستای تحقیر و تهدید کشورتان خواهد بود، مستقیم یا غیر مستقیم!