آنچه باید باشد و نیست عدالت است.اگر عدالت باشد مردم با هزار برابر بدتر از این هم مقاومت میکنند. 
نمیتوانیم حقابمونو از کشوری مثل افغانستان بگیریم کنسولگریهایمان در عراق مانند زنگ تفریح به اتش کشیده میشود مجلس کویت رسما به خاینان تجزیه طلب مدال میدهد مجلس ترکیه برای مشتی مزدور وطن فروش دست تکان میدهد مسئولین بلند پایه عراق که مردم خودشون رو به راحتی میفروشند و باعث کشتار اونها شدن ... وضع اقتصاد وپول وسفره مردم خرابه این حرفهاچیه اخه 
اینقدر مزخرف بود که اصن حال ندارم جوابت و بدم من کاری به هیچی ندارم . هیچ نون مزدی هم از جمهوری اسلامی نخورده ام و انشاالله نخواهم خورد با دلی غمگین و شکسته با صدای بلند میگویم جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی را از ته جان دوست دارم. کمی عقل پیشه کنید ای صاحبان تصمیمها پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۱۶:۲۲ - ۱۳۹۸/۱۰/۱۰
نان نمیخوری ولی کیک و ساندیس زیاد خوردی چون این حس استقلاله برابر با خرید لب تاب 20 میلیونی و ماشین 110 میلیون تومانی و گوشی 5 میلیونی با حقوق 2 میلیونی فقط نمایشی مسخرسبماند بقیه قیمت اجناس
اگر ما استقلال سیاسی داریم چرا نسبت به نسل کشی مسلمانان در میانمار ساکتیم .در حالیکه همه دنیا دارن میگن اونجا نسل کشی شده. تازه این میانمار که کشور ضعیف و فقیری هست . من دیگه نمیگم چرا نسبت به کشتار مسلمانان کشمیر و چچن و اویغور سکوت پیشه کرده ایم. استقلال سیاسی وقتی معنا پیدا می کند که اولا در جامعه آزادی های فردی و اجتماعی به رسمبت شناخته شود و اقتصاد کشور در درجه ای از قدرت باشد که کشور های دیگر خواهان مبادلات تجاری با آن کشور باشند.شما بفرمایید ما کدامیک از این موارد را داریم که دم از استقلال می زنیم و کشورمان را با یک کشور اشغال شده مقایسه می کنیم؟
به نظر شما استقلال و آزادی و به قولی جمهوری فقط در این است که الان کسی به مملکت ما نمی تواند چپ نگاه کند و یا بدون اجازه وارد شود . شما که چنین مقالاتی تدوین می کنید کمی فکر کرده اید .
مگر استقلال و جمهوری تنها در امنیت نظامی هست جرا فکر می کنید شرایط ما از کشورهایی چون عراق بهتر است باور کنید در کشوری که اکثریت قریب به اتفاق مردم همیشه و هر لحظه در دلهره امنیت شغلی ؛ اقتصادی ؛ اجتماعی و بعبارت کلی لحظه به لحظه نگران آینده شان هستند و سالهاست اسایش فکری ندارند مدام به فکر دشمن و دشمن ستیزی هستند نمی توان مدعی استقلال و آزادی و ... را داشت .
استقلال یک کشور مانند یک زنجیره بهم پیوسته می باشد ؛ وقتی یک و یا بیشتر از ارکان آن زنجیره نباشد نمی توان با اتکا به یک رکن مدعی استقلال بود .
چرا ایران را با کشورهایی چون مالزی ؛ سنگاپور ؛ اندونزی ؛ امارات ؛ ترکیه مقایسه نمی کنید ؟؟