زانیار می‌گوید:«چند کولبر که قاطر هم داشتند دیدم. صدای‌شان کردم. از آنها کمک خواستم اما توجهی نکردند. آنها را نمی‌شناختم. هر چقدر خواهش و التماس کردم که آزاد را با خودشان ببرند فایده‌ای نداشت.» آنها تنها افرادی نبودند که وضعیت ۳پسر نوجوان را دیدند و چشمان‌شان را بر مصیبتی که آنها گرفتارش شده بودند بستند؛ چرا که در ادامه چند کولبر دیگر هم با نامهربانی آنها را در همان وضعیت رها کردند: «چند کولبر دیگر هم آمدند که باری نداشتند. رفتم دنبال‌شان از آنها خواهش کردم که آزاد را با خودشان ببرند. حتی گفتم حاضرم اگر آزاد را پایین ببرند یک میلیون تومان به آنها بدهم اما هیچ کمکی نکردند و رفتند.»

مسلما امام بحث اعتراض به این فاجعه را قبول میکرده اما اغتشاش را نمیپذیرفت و با آن برخورد میکرد

زانیار می‌گوید:«چند کولبر که قاطر هم داشتند دیدم. صدای‌شان کردم. از آنها کمک خواستم اما توجهی نکردند. آنها را نمی‌شناختم. هر چقدر خواهش و التماس کردم که آزاد را با خودشان ببرند فایده‌ای نداشت.» آنها تنها افرادی نبودند که وضعیت ۳پسر نوجوان را دیدند و چشمان‌شان را بر مصیبتی که آنها گرفتارش شده بودند بستند؛ چرا که در ادامه چند کولبر دیگر هم با نامهربانی آنها را در همان وضعیت رها کردند: «چند کولبر دیگر هم آمدند که باری نداشتند. رفتم دنبال‌شان از آنها خواهش کردم که آزاد را با خودشان ببرند. حتی گفتم حاضرم اگر آزاد را پایین ببرند یک میلیون تومان به آنها بدهم اما هیچ کمکی نکردند و رفتند.»