مشكل از جايي آغاز ميشه كه تمام مسئولين ما مسلمان هستند و يا علي ياعلي و يا حسين حسين سر ميدهند ولي در عمل هيچ چيزي كه نشان دهد واسه امت مسلمان شيعه كاري كردن وجود ندارد
از طرف شعار مرگ بر آمريكا سر ميدهند و مرگ بر غرب ولي اكثر غريب به اتفاق فرزندانش در خارج از كشور هستند يك تضاد كامل

الله اکبر، اون وقت اینها سلاح نیمه سنگین داشتن، از کجا با فقر سلاح خریدن، اونم نیمه سنگین، خدای هست که نمیشه از دید اون پنهان موند.

فیلم های درآمده از نوع مواجه مامورین هم ساخته هالیود با سکانسهای اکشن کامپیوتری هست!!!!

بنام خدا

من از سال 80 در ماهشهر زندگی میکنم. خانه ام اینجاست. فرزندانم در همین شهر به دنیا آمده اند. هر بار بخواهم به دیدن مادر پیرم بروم باید 1400 کیلومتر رانندگی کنم. برای من ماندن در اینجا راحت نیست ولی دوست دارم قصه را از زبان ماهم بشنوید. مایی که که از هزار کیلومتر آن طرفتر آمده ایم و عرصه را به قول شما بر جوانان این منطقه تنگ کرده ایم.

به اعتقاد من، حضورم در این منطقه در سال 80، هم جنس حضور هم شهری ها و هم زبانانم در خوزستان سالهای جنگ بود. منطقه ویژه سال 80 ماهشهر بیابانی بیش نبود. من و امثال من که فارغ التحصیل بهترین دانشگاههای کشور بودیم، موقعیت کاری کمی نداشتیم. در همان روزها من به راحتی در پتروشیمی تبریز موقعیت کار پیدا کرده بودم. اما بنا به نیاز منطقه در این جا ماندم. شاید همشهریان عزیز و محترم ماهشهریم الان فراموش کرده باشند، که یکی از شرکتهای خصوصی منطقه در سال 88 برای پیدا کردن چند نفر مهندس تولید بومی بیش از یک سال وقت گذاشت.
من و امثال من، به دور از شهر و دیار خویش، برخلاف برخی همکاران که به قطر و سایر شرکتهای خارجی مهاجرت کردند) در این منطقه ماندیم. واحد ها را با خون دل و بی خوابی و به جان خریدن تمامی خطرات در مدار تولید قرار دادیم. حال که 20 سال از بهترین سالهای عمرمان را در این جا به خاک سپرده ایم، روا نمی دانیم با دید بیگانه و غاصب ارزیابی شویم.
امروز من و امثال من هر جا برویم تخصصمان خریدار دارد ولی بدانیم که عمر رفته مان با هیچ چیز جبران نمی شود. با پاشیدن بذر گوشه و کنایه، خستگی مان را صد چندان نکنید.

با جو ایجاد شده میل به بازگشت افراد غیربومی، به شدت زیاد شده است. خروج این متخصصین، نه تنها فضا را برای حل معضل بیکاری باز نخواهد کرد که با کاهش و افت تولید، مشکلات بیکاری را تشدید خواهد کرد.

برخی دوستان در شبکه های مجازی منطقه ممکو (شهرک مسکونی پتروشیمی ها) را مرفه ترین منطقه غرب کشور اعلام می کنند. بنده به عنوان ساکن این منطقه، از دوستان تقاضا دارم که تعریف خودشان را از رفاه بیان کنند. این منطقه جز یک خوابگاه بزرگ چیز دیگری نیست. کدام یک از استانداردهای شهری و شهر نشینی در اینجا وجود دارد؟

البته من منکر محرومیت منطقه و بیکاری جوانان عزیز این خطه نیستم. حق خوزستان بر گردن کشور با این همه منابع خیلی بیش از اینهاست

از دست این جوونهای قدیم!

مملکت باکفر پایدارمیمونه اماباظلم وتبعیض خیر

به خدا ما مردم خوزستان بدبخت هستیم حتی حاظر نیستن برامون پمپ سی ان جی بزنن که با ماشینمون کار کنیم نماینده اندیمشک ریس کمیسیون انرژی است ولی مردم اندیمشک باید دوساعت سر صف گاز باشن

با سلاح نیمه سنگین می خواستند رفع تبعیض کنند؟؟؟

فیلم ها و اخبار و تصاویر از مردم محلی چیز دیگری میگوید.

به هر حال مرگ بر آمریکا .
ما خوبیم.