ما كارمون معماريه و بصورت فريلنسر با سايتهاي خارجي كار ميكنيم. سه تا نيرو داشتيم كه برامون كار ميكردند. بگذريم سر گرفتن پول از اين سايتها چه قدر مشكل داشتيم و صرافيها كلي از پولمون كم ميكردند اين ده روز هم سبب شد كلا عذر بچه ها رو بخوام و تصميم گرفتم برم گرجستان يا تركيه برا ادامه كار. هم ميتونم حساب بانكي داشته باشم. هم ميتونم با هزينه خيلي كمتر كارم رو بگردونم. اينجا هر روز دريغ از ديروزه.
بنده یه پروژه دارم که باید سریع انجامش بدم و از 9 روز پیش برنامه ریزی میکردم که تا هفته بعدش اینو به یه جایی برسونم، وقتی اینترنت قطع شد فهمیدم که تو این مملکت برنامه ریزی هیچ فایده ای نداره.
همین الان هم اینترنتم که مال ایرانسل هست هنوز قطعه و من اندرخم یه کوچه م. تایم پروژه م داره تموم میشه و من هر شب با این آرزو که فردا اینترنت داشته باشم پیرتر میشم.
جالب تر اینکه من نه تو کوچه و خیابون اعتراضی کردم، نه ماشین دارم که به قیمت بنزین اعتراض کنم.
الانم هیچ حرفی ندارم، فقط میتونم بگم مسببان وضعیت موجود رو واگذار میکنم به خدایی که نمیشناسنش
من توی بورس هم فعال هستم و نیاز لحظه ای به تحقیق و .. دارم البته کارم هم تقریبا بیشتر به اینترنت نیاز داره غیر از ضرر مالی زیاد ،حس تحقیر بهم دست داد و اینکه احساس کردم توی یه زندانم دارم خفه میشم تاکنون در هر انتخاباتی شرکت کرده ام و به ایرانی بودنم افتخار میکردم ولی باید بگم از خودم و موقعیتی که درش هستم متنفر شدم احساس کردم در کره شمالی ام و حس کردم آزادی بیشتر از امنیت ارزش داره
من هیئت علمی هستم. دسترسی من در طول یک هفته به مقالات مورد نیاز خارجی برای تدوین گزارشی که در دست داشتم قطع بود. البته امور علمی مورد توجه حکومت نیست و کار من برای ایشان اهمیتی ندارد.
من یه مهندس ام . و برای ارگانهای دولتی طرح مینویسم . با چند ارگان قرارداد مشاوره دارم .نظم کارم بهم ریخت . دسترسی به اینترنت از اولویتهای کار منه . برای ارائه در جلسات نیاز به گوگل ارث داشتم و متاسفانه جلسه افتضاح پیش رفت . برای جلسه بعدیم نیار به همکاری چند نفر از اعضای شرکت بود که هر کدوم برای کاری به شهرستان رفته بودن که بدون اینترنت بازهم کار انجام نشد و جلسه افتضاح تر از قبل شد .یکی از جلسات مهم هم ارگان مربوطه به دلیل عدم دسترسی به نت کنسل شد . خلاصه افتضاحی از این بالاتر نداریم