برجام یک شراکت بود. مهمترین تضمین عملی برای ادامه یک شراکت اینه که دو طرف قرارداد مایل به ادامه ان باشند. اگر در زمان برجام یک دیپلمات خارجی جو حاکم بر ایران رامیدید قطعا به این نتیجه میرسید که ایران حتی برای میان مدت هم در این معاهده نخواهد بود، البته هم چیز را هم نمیشود گفت فقط همین که کشورهای منطقه به دموکراتهای امریکا ایراد میگرفتند که ایران بعد از برجام بی پروا تر از قبل شده یکی از دلایل بود، القای این حس به کشورهای منطقه بنظرم کاملا خودخاسته بود، اما رشته کار بیش از حد از دست در رفت 
واکنش تند یا یک بیانیه اعتراضی 
خداروشکر غنی سازی شروع شد و صنایعمون به راه افتادند. از فردا قراره لبنیات ارزون بشه و گوشت ارزون بشه و برنج ارزون بشه و سیب زمینی ارزون بشه و برق هم که دیگه مفت میشه آقا. گاهی انقدر به پیچیدگیهای سیاست جهانی می اندیشیم که مغزمون بخار میکنه و غالبا هم پنجاه پنجاهه نتایجش یا خیلی نزدیک به هم هست،گاهی تصور میکنم الخیر فی ما وقع،چه مثل و اصطلاح پر مغزیه،واقعا فقط و فقط اگر این شرایط دشوار تحریم و فشار،باعث بشه که ما تو دوتا رشته علمی و صنعتی رشد کنیم،ارزشش رو داره،دیروز خبری از پیشرفتهای داروسازی ایران تو سایت بلومبرگ خوندم به اندازه زدن پهپاد امریکا یا توقیف نفتکش انگلیس و شایدم بیشتر ذوق کردم،چرا که بقول شخصی،پیروزی علمی به مراتب پیچیده تر و سخت تره،ما حال معتادی رو داریم که داره نفت رو ترک میکنه،نابسامان و دردناکه وضعش و گاهی فکر میکنه که این حال بد تا ابد ادامه داره،اما قانون جهان و طبیعت این نیست که این حال بد ابدی باشه،حالا تو هیر و ویر این ترک،یه بچش هم بدقلقی میکنه،چارتا طلبکارم هستن که گیر بهش دادن،اما واقعا راه حل این نیست که برگرده به اعتیادش(در اینجا نفت) ، اگر ایران مجبور نباشه هیچگاه سیاستمداراش این ریسک رو نمیکردن که اقتصاد غیرنفتی ایجاد کنن،قریب صدسال اعتیاد،پنج سال ده سالم شاید خماری پس دادن داشته باشه،واقعا اینقدر دستور دادن به این و ا ن و حرفای کلی گفتن و طلبکار بودن از زمین و زمان،درمان هیچ چیز نیست،از پنت هوسم در الهیه،این کامنت رونمی نویسم،از کار طاقت فرسای فیزیکی دوازده ساعته تازه رسیدم و از طبقات متوسط به پایین جامعه هستیم که معمولا چیزی مفت و شانسی بهمون نرسیده هیچ وقت،البته به جز خانواده ای سالم و ابرومند و بی حاشیه که البته کم نعمتی هم نیست پاسخ ها
بهزاد
| 
| ۲۲:۳۶ - ۱۳۹۸/۰۸/۱۵
اگر یک شخص عادی این حرف رو میزد یه پوزخند میزدم و رد میشدم ولی آدم تاسف میخوره که شمای هموطن که اهل مطالعه هستید این حرفهای ساده لوحانه رو میزنید. فکر میکنید الان مملکت داره بدون نفت اداره میشه و وضعیتمون پایداره؟ معجزه ای شده و ما خبر نداریم؟ میدونید برای اقتصاد غیر نفتی به صدها میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی و تکنولوژی روز برای تولید و مهمتر از همه صادرات تولیداتمون نیاز داریم تا درامد حاصله از اونها جای خالی نفت رو پر کنندو البته در این راه به مدیران و مسئولانی کاملا متفاوت با مسئولین پیر و خسته و بی برنامه ی فعلی نیاز داریم؟ بنظرتون کدومشون عملی شده یا چشم اندازی برای عملی شدنش موجوده؟ ما بعد از برجام در اون فضای پر از امید و گشایش نصفه نیمه در ارتباطات جهانیمون نتونستیم حتی ده میلیارد دلار سرمایه جذب کنیم و همون چند میلیارد انگشت شمار هم با یک تلنگر آمریکا پا پس کشیدند. حالا شما از کجا میخوای توی شرایط تحریمهای بی سابقه چند صد میلیارد دلار سرمایه فراهم کنی و با کدوم قدرت میخوای مسئولین رو عوض کنی که جونشون رو میدن ولی صندلیشون رو به یک جوان نمیدن ؟ کشور در حالت صرفه جویی در مصرف باتری داره اداره میشه و تمام طرحهای عمرانی خوابیدند و فقط کالاهای اساسی داره وارد میشه اون هم با پس انداز سالهای قبل به این امید که دوره ی ترامپ رو رد کنیم و گشایشی بوجود بیاد و این وضع نمیتونه تا ابد پایدار بمونه. اقتصاد بدون نفت رو باید همون زمانی که نفت میفروختیم و ارتباط بهتری با دنیا داشتی با همون پول صادات نفت راه مینداختیم نه الان توی این اوضاع. ميشه یک روز من هم برم آمریکا پیش بچه های مسولیین همگی باهم مردم کافرامریکا راارشادکنیم
مرگ برامریکا
درودبرمسولیین باسوادوخردمندایران
چیزی که آقای احمدی نژاد کاشت فقط آقای روحانی بزرگ نمود و به بار نشاند! آنهم رویاندن بانکهای خصوصی زمان احمدی نژاد. البته میتوان سابقه قدیمی تری تا زیر درخت تناور خاتمی هم جستجو کرد.
اول از همه او بود که نولیبرالیسم را شکل داد و آنچه امروزه آقای روحانی برداشت میکند میوه این درخت است.