والدین گرامی من از همین جا دستان شما رو میبوسم و التماستان میکنم اگر ذره ای به فکر آینده فرزند خودتون هستید و میل دارید ورق پاره ای به اسم مدرک هم داشته باشن فقط بفرستید رشته های بیمارستانی
من مهندسی دانشگاه تهران خواندم و تا یک چند روز دیگه هم از کشور برای تحصیلات دکتری خارج میشم. اما تا پیش از این سرکوفت خانواده و فامیل و فشار روحی ناشی از نبود کسب و کار امانم رو بریده بود و روزی صدهزار بار خودم رو لعنت میکردم که چرا به جای مشقت 7 ساله در رشته مهندسی، یک بهورز ساده نشدم تا به خرج شب خودم محتاج نباشم
در جواب اون عده که نسخه کارآفرینی میپیچن هم عرض کنم با وام و قرض کارگاه تولیدی ظروف یکبار مصرف راه انداختم ولی به گرانی خورد و ورشکست و مقروض شدم
م.نوری
|
|
۱۴:۴۲ - ۱۳۹۸/۰۶/۲۲
0
10
پاسخ
پارتی که نداری همینه.طرف با لیسانس غیرمرتبط وزیر مملکت است بگیر برو تا آخر...
ناشناس
|
|
۱۵:۱۱ - ۱۳۹۸/۰۶/۲۲
1
3
پاسخ
الان این راه کار بود
توهین بود
گزارش اجباری بود
نسخه جهانی مبارزه با بیکاری بود
این چه مصیبتی که مردم ایران گرفتار آن شدند
ناشناس
|
|
۱۵:۲۰ - ۱۳۹۸/۰۶/۲۲
1
3
پاسخ
دانش طلب و سبزی فروشی آموز
ناشناس
|
|
۱۵:۲۱ - ۱۳۹۸/۰۶/۲۲
0
4
پاسخ
درود بر غیرت و مردانگی این انسان درستکار.
دردو بلات بخوره تو سره هر چی اختلاسگره. مثل دختر وزیر و پسر وکیل و برادر .....که فقط حرام خوارند و دزد بیت المال
ناشناس
|
|
۱۵:۲۴ - ۱۳۹۸/۰۶/۲۲
1
10
پاسخ
يعني براي ٢٦ روز كار در ماه تقريبا يك ميليون و ٣٠٠ هزار تومان!!! واقعا درامد خوبيه!!! اين رو مقايسه كنيد با پولي كه هر روز به طریقی دارد چپاول مي شود! تف به روي كسي كه اين پول را درامد خوبي ميداند.
علی
|
|
۱۵:۲۷ - ۱۳۹۸/۰۶/۲۲
0
1
پاسخ
شکر که مشکل بی کاری هم حل شد، دیگر کسی نگه کار پیدا نمیشه...
ناشناس
|
|
۱۵:۳۸ - ۱۳۹۸/۰۶/۲۲
0
1
پاسخ
مرحبا بر همه .مسئولان ...
ناشناس
|
|
۱۶:۱۸ - ۱۳۹۸/۰۶/۲۲
0
1
پاسخ
150 هزار از 300 بسته فروششه نه درآمدش . درآمدش سودیه که بالای این 300 بسته میکنه که اگر شصت هزار تومن باشه
مجید
|
|
۱۶:۲۳ - ۱۳۹۸/۰۶/۲۲
0
2
پاسخ
من هم دکتری دارم و همه مدارک رو از مثلا بهترین دانشگاههای کشور گرفتم، قراره معلم بشم و ماهی یک و دویست بهم بدن. باز این لیسانسه ماهی سه تومن داره
من مهندسی دانشگاه تهران خواندم و تا یک چند روز دیگه هم از کشور برای تحصیلات دکتری خارج میشم. اما تا پیش از این سرکوفت خانواده و فامیل و فشار روحی ناشی از نبود کسب و کار امانم رو بریده بود و روزی صدهزار بار خودم رو لعنت میکردم که چرا به جای مشقت 7 ساله در رشته مهندسی، یک بهورز ساده نشدم تا به خرج شب خودم محتاج نباشم
در جواب اون عده که نسخه کارآفرینی میپیچن هم عرض کنم با وام و قرض کارگاه تولیدی ظروف یکبار مصرف راه انداختم ولی به گرانی خورد و ورشکست و مقروض شدم