3 نفر از دانشگاه صنعتی اصفهان هست که قابل تقدیر هست.از دانشگاه اصفهان هم 2 نفر که با این که دانشگاه ها شهرستانی هستند واقعا قابل توجه و شایسته ی سپاسگذاریند.
خدمت اون عزیزی که گفتن هیچ کدوم ریاضی نیستن عرض کنم که اتفاقاً من دکتر مهدی دهقان (شماره 5) رو می شناسم. ایشون برترین ریاضی دان ایران هستند که جوایز و افتخارات بسیاری داشته اند.
همین طور دکتر محمد اسلامی (شماره 9) استاد مهندسی مکانیک دانشگاه امیرکبیر هستند.
در ضمن این لیست شامل تمامی اساتیدی هست که هم اکنون در کشور زندگی می کنند. وگرنه اساتید ایرانی مقیم خارج به مراتب بیشتر از این است.
در رشته شیمی به همین راحتی که شما عرض میفرمایید نمی شود مقاله داد علت ان این است که اساتید شیمی و دانشجویان ان شبانه روزی در ازمایشگاه کار میکنند در صورتی که در بعضی از دانشگاهها از امکانات ضعیفی برخوردار هستند.در صورتی که در بعضی از رشته ها حرفی برای گفتن ندارند اما تمامی امکانات دانشگاه را در اختیار دارند.خلاصه مطلب تا کور شود چشم حسود.
خطاب به آنهایی که فکر میکنن در رشته شیمی مقاله دادن آسونه باید عرض کنم که این افکار بسیار مبتدی و بچگانه است که فعالیتهای علمی دانشمندان شیمی ایران رو اینگونه زیر سوال میبرید. چرا فکر نمی کنید که اغلب این دانشمندان از هوش و استعداد خاصی برخوردار هستند طوری که با کمترین امکانات موجود بهترین و جالب ترین تحقیقات را در شیمی به دنیا معرفی می کنند. لازم به ذکر است که رشته شیمی تقریبا اولین انتخاب هر داوطلب ورود به دانشگاه بعد از رشته های پزشکی است و این جای تعجب ندارد که دانشمندان شیمی ما از استعداد برتری برخوردار باشند.
آقای دکتر اسلامی از اساتید دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه امیرکبیر هستن و اگه اشتباه نکنم ایشون رییس انجمن مهندسین مکانیک ایران هم هستن و الان هم در دانشکده مکانیک امیرکبیر تدریس می کنن.
سه نفر اول شیمی تجزیه هستند نه مهندسی شیمی، بهتره بعضی از دوستان طریقه چاپ شدن یه مقاله در ژورنال ISI رو مطالعه کنند چون با آشپزی نمی شه مقاله ISI چاپ کرد. ضمن اینکه در رشته شیمی ایران پیشرفت زیادی کرده و با دنیا فاصله زیادی نداره اما در رشته های مهندسی فاصله خیلی زیاده تو ایران هنوز داران با نرم افزارهای گوسین و MATLAB و ... کار تئوری می کنند اما ببینید دنیای الکترونیکی که تو اروپا و آمریکا کار میشه و یه مقایسه ساده نشون می ده چرا از مهندسی تو این لیست فقط 3-4 نفر هستن. رشته ریاضی یا فیزیک هم که رشته های پایه هستن هم که اصلا تو ایران طرفدار نداره و بهایی به این رشته ها نمی دن رتبه های بالای 20000 کنکور میرن ریاضی و فیزیک.
این رتبه بندی بر اساس تعداد مقالات بوده و کیفیت در نظر گرفته نشده است. در این رتبه بندی مقاله با IF 20 با مقالهای با IF 0.01 هم ارزش هستند که کاملا بی معنی است. تعداد مقاالات منتشره با IF 10 در کشور به انگشتان دست هم نمی رسد چند درصد اکتشافات این مقالات در موسسات بین المللی ثبت اختراع شده؟ هیچ! . اگر چه انتشار مقاله فرایند میمونی در کشور است اما زمان آن رسیده که به کیفیت توجه شود.اگر به کیفیت توجه شود دانشگاهای معتبر و محققین برتر واقعی روشن خواهند شد.