چرا عصبانی هستیم؟ الان دلیلش رو خدمتتون عرض میکنم.
شما برای نمونه من جوان رو درنظر بگیر. جوونم، لیسانس دارم یعنی 16 سال از عمرم صرف کتاب خوندن شده. اما الان،
کار ندارم، پول ندارم، با این قیمتها خورد و خوراک درست و حسابی ندارم، میخام ازدواج کنم. دختری رو دوست دارم. نه خونه، نه ماشین، نه حتی پول عقد و عروسی و لوازمش، نه امیدی به جایی که بشه پول اینا رو تامین کرد. آزادی اجتماعی هم ندارم. برای دو ساعت دیدن دختر مورد علاقه ام باید از حامیان نظم و قانون که فقط زورش به من جوون میرسه بترسم. نه تفریحی، نه خوشی و شادی. هر روز بدبخت تر و خسته تر. به صاحب این ماه قسم که مرگ رو شیرین تر از این زندگی میدونم. حالا نباید عصبانی باشم آیا؟
پاسخ ها
ناشناس
||
۱۹:۱۷ - ۱۳۹۸/۰۳/۰۸
مراقب باش شما هم به دام 1362 سکه مهریه نیفتی برادر
شما همین نظرات و پاسخها رو ببینید یکی از مهمترین دلایل عصبانیت رو میبینید!!کلا تو ایران دو گروه شدیم که داریم از دو طرف بوم میفتیم!!به هم توهین میکنیم نظرات همو مسخره میکنیم!به هم برچسب میزنیم!این دید رو نداریم که مهمون با هر نظر هر دین و هر مذهب ایرانی هستیم!تو خود ما ملت اینطور به جون هم نیفتیم دشمن میخوایم چکار !یه عده هم این وسط از اختلاف دو گروه مردم استفاده میکنن و ...
از اقای روحانی رئیس جمهور باید سئوال کرد که میفرمایند سفره مردم کوچک شده مهم نیست
یا از جنگ و درگیری با امریکا و اینکه فرزندانمان شهید و جانباز بشوند مهم نیست
کشوری که امثال نوید محمدزاده و میلاد کی مرام بشه سوپراستاره سینمایش، امثال روحانی و مطهری بشه سیاستمدارانش، امثال آخوندی و نجفی بشه وزیرانش دیگه انتظاره بهتر از این باید داشته باشیم؟