من امسال پدر و تعدادی از نزدیکانم را از دست دادم و باخواندن این خبر بسیار غمگین شده و گریستم! بسیار زیبا بود. باورم نمی شد که این بزرگان رفته اند! همانطور که باورم نمی شود که پدرم و نزدیکانم رفته اند! براستی که ... ای خوش آن نغمه که مردم بسپارند به یاد! خدا به شما خیر دهد و ای کاش تمامی کسانی که تنها به خودشان فکر می کنند و به فکر مردم نیستند فردایشان و تنهاییشان و غم غربت خاک را به یاد بسپارند! فردایی که نیازمند یک "خدا بیامرز" هستیم!
چی میشه گفت جز اینکه خوش بحال اونها که اینطور آرام گرفتند و بدا بحال ما که چه بیهوده میتازیم .......!! بعد از مدتها یک مطلب بسیار بسیار زیبا ، تاثیرگذار و عبرت آموز خواندیم ، دست مریزاد که هم از این عزیزان یاد کردید هم به ما تلنگری زدید که : این عمر گران عجب میگذرد دریاب دمی که با طرب میگذرد