آقای پور محمدی فقط آشپزخانه خودش وبستگانش را می بیند که مملو از اطعمه واشربه است .اگر در دامنه جامعه وبخصوص در شهرها وروستاها ی دور افتاده ایران قدم رنجه فرمایند در خواهند یافت که نه اینکه خبری از رفاه نیست بلکه بسیاری بری نان شب معطل هستند .

اقاي پور محمدي همه را با خود و امثال خود قياس ميكنند ، همين اقا اگه ميتونه فقط سه ماه با حقوق يك و نيم ميليون تومني يك كارگر بصورن اجاره نشيني زندگي كنه تا مزه رفاه رو بچشه !متاسفانه اكثر مسيولين و سران مملكت از همين دسته افرادند كه هنوز مزه محروميت و فشار را نچشيدهاند و دايما دم از مقاومت و صبر ميزنند ،

تکلیف مردمی که یک عمر نذر این امامزاده ها کردن چی میشه؟