درووووویش خود کرده را تدبیر نیست

هرکس امید به دوستی وفاداری ملت عراقی دارد باید خیلی نافهم باشه، وازتاریخ بی اطلاع

بالاخره دوتا دوست هه بعضی وقتا باههم دعوا کنند

ماام تلافی میکنیم

سلام: بهتر نيست از هر حادثه اي به اندازه خودش تفسير و تعبير كنيم؟
با منطق دوستاني كه كامنت هاي احساسي و نژادي گذاشته اند،‌درگيريهاي رخ داده در ورزشگاه هاي داخلي را چگونه تعبير مي شود؟ آن را هم به كينه هاي تاريخي و برتري نژادي و قومي و قبيله اي نسبت مي دهند،
و يا مثلا من كه تعصب پرسپوليسي دارم و در برد او خوشحالي و پايكوبي و كري خواني مي كنم چه؟ به نژاد و ريشه برادر و خواهر استقلالي خودم توهين مي كنم؟ اين چه انتظاري است داريم؟ چون ما به آنها كمك كرده ايم حتي براي پيروزي تيم ملي و باشگاهيشان خوشحالي نكنند؟

وقتی خودمون به خودمون رحم نمی کنیم چه توقعی از بیگانه داریم

شما که به ازای این خبرا سریع دست به تایپ میشین و اینطوری حرف میزنین موقع اربعین کجایین که از عراقی ها تعریف کنین شما ادمای هیجانی هستین که سریع به ازای کار چند نفر یه ملت رو مورد اتهام قرار میدین. امثال شما ها صف نشینان رو تشکیل میدین. کلا رو دور هیجان و تحلیل بی منطق و حرف مفت زدن هستین

عرب هر که باشد مرا دشمن است. کج اندیش و بدخوی و اهریمن. است
(البته یاد آور میشم که عرب با عرب زبان فرق میکنه. ایرانی های جنوب کشور عرب زبانند )

آیا چندنفر محدود از مردم ، نماینده یک ملتند؟ یا بقول اون عزیز نماینده شیعه؟ خیلی کار بدی کردند ولی چند نفرند؟ ما این کار ها رو حتی با خودمون نمیکنیم؟ چرا اینقدر احساساتی میشیم و همه چیز رو خراب میکنیم. مخاطبین محترمی که اینقدر حمله کردند آیا یک اربعین اومدند عراق و دیدند یک عده ی دیگه از همین مردم (و اتفاقا خیلی بیشتر از این افراد هتاک) چقدر احترام میگذارند. کمی واقع بین باشیم و با یک ناملایمتی همه چیز رو زیر سوال نبریم.

هميشه تاريخ نشون داده ايراني و عرب هيچوقت با هم سازگار نبودند