روسیه ، و چین ، و هندوستان ،و فرانسه ،و انگلیس ،و آلمان ،که از امضا کنندگان برجام بودند ، در مقابل امریکا منفعلانه ،عمل میکنند ،و گویی مانند یک مزدور در مقابل ارباب قرار گرفته اند ؟ چگونه مسولان ایران ،دل در گرو اینها دارند ،خدا میداند ؟ اگر که همهٔ ملت ایران مشترکن ، دارایی های خود را برای تولید ،و تامین معیشت مردم از داخل ایران بکار گیرند و در پایان رفع بحران آوردهٔ خود را دریافت کنند ؟ بدون شک ملت ایران از این پیچ تاریخی عبور خواهد کرد ،فقط لازمه اش ، دلبستگی به میهن ،و مردم ایران است ؟ فقط کافی است برای یک مدت کوتاه پنج ساله ملت همگی اشتراکی زندگی کنند ؟، و همگی به کار تولید نیازهای اساسی کشور بکار گرفته شود ؟،
پاسخ ها
ناشناس
||
۲۲:۲۹ - ۱۳۹۸/۰۲/۰۸
شاید سیاستمداران بیش از حد با آمریکا تعارض دارند البته نمی خواهم حقانیت ایران را زیر سئوال ببرم. اما گره ای که با دست باز می شود چرا باید با دندان باز کرد.
اقایانیکه به بهانه نگاه به شرق پوتین را رساندید به روسیه تزاری توجه فرمودید هم در باره بدبختی اینده ما سخنی نگفته هم گفته نیازهای نفتی را تآمین میکنیم اگر تصور اربابی نداشت نفت ایرانرا میخرید از نفت خود کم میکرد وبجای میزان کم شده نفت ایرانرا میفروخت اما به درستی ایشان منافع ملی برایش سخن اوله
بهترین کار در شرایط تحریم نفتی این است که نفت را به کشورهایی صادر کنیم که بتوانند در کشور ما سرمایه گذاری چه در زمینه کشاورزی و یا صنعت و مسکن و یا فناوری و ... کنند و به جای واردات کالاهای خارجی و مبادله پولی به نفت در برابر سرمایه گذاری خارجی فکر کنیم. یکی از اشتباهات احمدی نژاد در مقابل تحریم نفتی این بود که روی واردات کالا آنهم از نوع چینی تمرکز کرد.