بهترین اقدام شروع جنگ با آمریکاست ، البته نه یک جنگ فرسایشی و احمقانه مثل جنگ ایران و عراق ، بلکه یک جنگی که حداقل در آن از چند هزار بمب و کلاهکذهسته ای استفاده بشه و حداقل دو میلیارد کشته در منطقه بجا بذاره ...
تا همه ما هم از این وضغیت بلاتکلیفی و هرج و مرج و دزدهای میلیارد دلاری خودی راحت بشین....
انشا ا....
پاسخ ها
غضنفر
||
۰۱:۰۴ - ۱۳۹۸/۰۲/۰۷
موافقم
فقط تعدادش بیشتر کنید لطفا
منظورم کشته شده ها رو میگم
مثلا 5 میلیلرد بهتره که بمیرند!!!!!
مازیار
||
۱۰:۰۷ - ۱۳۹۸/۰۲/۰۷
این چه تزی است بیچاره من وتو می میریم باقا زاده ها در می رند تجدید نظر کن؟..
ناشناس
||
۱۹:۰۵ - ۱۳۹۸/۰۲/۰۸
خیلی خوبه. این تعداد بمب و کلاهک هسته ای که گفتی برای تبخیر خاورمیانه و تبدیلش به یه دریای بزرگ کافیه. میشه اسمشو گذاشت اقیانوس خاورمیانه
نوشتید :"جمهوری اسلامی ایران با توجه به ظرفیتها و توانمندیهای موجود خود"..
خداوکیلی این ظرفیتها و توانمندی ها چی هستن؟ میشه فقط 2 تاش را نام ببرین...!!؟؟ که طرف مقابل کمترش را داشته باشه...
یکیش هم بگین کافیه
هیچکدام از نظرات کارشناسی مطرح شده بصورت کامل موثر و مفید نبود. در خصوص مفید نبودن سه گزینه اصلی نظرات کارشناسان درست بود ولی راه حل پیشنهادی مفیدی نداشتند.
چیزی که در عمل و بعضا از سر ناچاری در حال وقوع هست سیاست صبر و انتظار و دور زدن تحریمها و انتقال فشار به مردم است. از انفعال فعلی فقط مردم رنج می برند.
در واقع در حال حاضر در هر گزینه منافع و مضار عمومی وجود ندارد و با انتخاب هر راهی بخشی از مردم و بخشی از نهاد های سیاسی متضرر یا منتفع خواهند شد.
پذیرش شرایط بحرانی و بودجه ریزی ریاضتی برای بخش های غیر ضروری و کاهش فشار اقتصادی به مردم به جای اتخاذ سیاستهای انتقال فشار به مردم و پرهیز از تشویق واردات و حتی صادرات در شرایط خاص فعلی اتخاذ سیاست صبر و انتظار را ممکن و عاقلانه تر میسازد.
برای ایجاد همدلی بودجه فعلی که اثری از شرایط بحرانی و تحریمی ایران در آن مشاهده نمی شود را در اسرع وقت باید اصلاح نموده و یک بودجه مردم محور مبتنی بر حفظ آرامش جامعه را باید در دستور کار قرار داد.
در چنین شرایطی حتی اگر نتیجه به رویارویی نظامی کشیده شود پشتوانه اجتماعی حتما کمک کننده خواهد بود.
سیاست ایران باید مانند آمریکا قدم به قدم و جدی وموثر باشد که طرف مقبل نتیجه اقدام خود را در عکس العملهای قاطع ایران ببیند وهزینه وفایده اثرات اقدامات خود را بسنجد .در شرایط کنونی ایران مانند یک کیسه بوکس منتظر خسته شدن حمله کننده است که این مسئله از سر عزت وحکیمانه نیست وکاملا از روی ضعف ومنفعلانه است .راهکار استفاده از ظرفیتهای برون مرزی برای ناامن کردن ترانزیت نفت و تجارت کشورهای متخاصم وآسیب زدن به اقتصاد آنها وهمچنین ایجاد مزاحمت زیاد برای نظامیان آمریکایی وگرفتن تعرفه از کشتی های عبوری ازتنگه هرمز به دلیل هزینه تامین امنیت با بستن تنگه هرمز چیزی عاید ایران نمیشود تنگه باید باز باشد ولی هزینه دارد که برای حفظ امنیت آن باید پرداخت شود .به تدریج وبا اضافه شدن تحریم ها تعرفه ها نیز افزایش خواهد داشت .نیروی نظامی فقط برای جنگ نیست گاهی لازم است برای نشان دادن اقتدار وارد عمل شود.
پاسخ ها
ناشناس
||
۱۷:۳۱ - ۱۳۹۸/۰۲/۰۸
شما در آبراه بین المللی نمیتونی باج بگیری ، مثل این میمونه که یکی بیاد بگه این دو سه تا جا پارک که جلو مغاره منه باید بهم پول بدید تا بذارم ماشینتون رو پارک کنید .
منطقی ترین روش برای تامین وحفظ منافع ملی کشوروملت گفتگوست ای کاش حضرات قبل ازاینکه دیرشود وفشارمضاعف از تحریمهای کمرشکن به ملت ایران واردشود گفتگونمایند
دنیای سیاست دنیای علمی است در دنیای علمی باید واقعیت ها لحاظ گردند نه واکنشی عمل گردد در ایران سیاست رسیدن به مطلوب و معلول بدون فراهم نمودن علل واسباب را دنبال میکنند