اصل مطلب اینه که هیچ راهی واسه ایران نمونده هر راهی و بره شکست میخوره.

جنگ ؟؟؟ شوخی نکن بابا .. جوری تومارمو بهم می پیچه که حتی فرصت نکنیم فکر کنیم از کجا داریم میخوریم .. انگار حالیتون نیست که با عظیم ترین و پیشرفته ترین و بی رحم ترین ماشین نظامی تاریخ بشر روبرو هستین که حتی چین و روسیه هم در مقابلش کوتاه میان ..

با چی میخاین به جنگ این ماشین برید ؟؟؟

هواپیماهای جنگی آمریکایی از رده خارج نیروی هوایی که در مقابل جنگنده های مدرن آمریکایی فقط هدف های تمرینی هستن ؟؟؟ البته به شرط اینکه بخاطر موشک باران گسترده پایگاه های هوایی با تاماهاک ها ، اصلا امکان بلد شدن از زمین را پیدا کنن !!!

با تانک های تی 72 روسی که قبل از اینکه به برد 3 کیلومتری توپ های خود برسند توسط تانک های ابرامز از فاصله 5 کیلومتری با گلوله های اورانیومی شکار میشن ؟؟؟ البته به شرطیکه قبل از اینکه فرصت درگیر شدن با ابرامزها را پیدا کنن توسط بالگردهای آپاچی با موشک های هلفایر شکار نشن !!!

با قایق های تندرو سپاه که قبل از اینکه بتونن خودشونو به برد موشک ها و اژدرهاشون برسونن توسط بالگردهای مسلح به موشک هلفایر شکار میشن ؟؟؟ حالا سلاح لیزری جدید که مخصوص درگیری با قایق ها ساخته شده و تیربارهای فالانکس هم به کنار

با موشک میخاین تاسیسات نفتی کشورهای منطقه و کشتی های نفت کش را بزنید که اونوقت به کل دنیا اعلام جنگ دادین و باید بشینیم و به چشم خودمون ببینیم که همه میریزن سرمون و هر چی بمب و موشک و گلوله در حال انقضا در انبارهاشون دارن روی تاسیساتمون خالی کنن و ما را به عضر قجر و بلکه عصر حجر برگردونن

راستی به فرض اینکه بتونیم ضربه سنگینی هم به آمریکا بزنیم و مثلا به فرض محال بتونیم حتی یکی از ناوهای هواپیمابرشو غرق بکنیم و یا با نابودی تاسیسات نفتی منطقه با موشک هامون قیمت نفت را چند برابر کنیم ، آیا عظیم ترین و بی رحم ترین ماشین جنگی تاریخ بشریت که هزاران کلاهک هسته ای در اختیار داره ، از استفاده از یکی از این بمب های ملوسش برای خاکستر کردن چند هزار نفر در یک شهر کوچک به منظور دادن یک هشدار جدی به حکومت جمهوری اسلامی ، ابایی داره ؟؟؟

بهترین کار اینه که عقلمونو به کار بندازیم و دست از شعار دادن و پافشاری بر اقدامات به اصطلاح انقلابی بی فایده و پر هزینه برداریم ، واقعیت های دنیای امروز را بپذیریم .. هزینه باج دادن به کدخدا خیلی کمتر از هزینه جنگ و تحریمه .. کاری که همه کشورها دارن میکنن

فهرستی از یکصدوپنجاه یا بیشتر فعالیت ممکن را پیدا کنیم و برخی را کمتر و برخی را بیشتر کنیم. کلا باید قوی تر شویم. در داخل مهربان تر و متحد تر شویم. خرافات و شعار توخالی را کنار بگذاریم. لطف های بین المللی و خوش خدمتی های غیر موظف را نکنیم. در دیپلماسی بین المللی فعال شویم و حسابی رسوا کنیم. همه عوامل شیطنت داخلی ها و طرفداران خارجی ترامپ را بریزیم روی صحنه بین الملل. در شبکه های اجتماعی حسابی آبرو ریزی کنیم ازشون. خودمان هم هر چی ناروراستی داریم خاتمه بدهیم. مردم را به کار 10 تا 12 ساعت در شبانه روز بکشانیم. از نخبه های غیر ترسو نظر بگیریم. هزارتا کار نیک بکنیم!

در تعریف استراتژی مگر نگفته اند هر استراتژی که از برخورد نهایی پرهیز کند محکوم به شکست است وقتی چهل سال این راه را آمدید و با آمریکا و اسراییل دشمنی کردید الان موقع مذاکره نیست باید برای برخورد آماده بود وگرنه با دست خودتان تسلیم دشمن شده اید

سیاست صبر و انتظار همان حفظ منافع مسولین است وبه ضرر مردم. سیاست مذاکره. به نفع ملت ایران است. و سیاست جنگ کاملا به ضرر مسولین وبعد در کوتاه مدت به ضرر مردم نیز . خواهد بود اما در نهایت تکلیف مردم برای همیشه مشخص می شود

صبر و انتظار یعنی نظاره کنیم که چطور روز به روز تحریم ها تشدید می شوند و معیشت مردم سختتر و ارزش پول ملی روز به روز کمتر. چین و هند و روسیه قبل از برجام هم به ایران کمک نکردند بنابراین باید امید همه به ملت باشد و با پشتیبانی ملت اقدامی سنجیده انجام شود

ساست صبر و انتظار نمی تواند گزینه مناسبی باشد زیرا تجربه نشان داده که انفعال باعث جری تر شدن دشمن می شود . به نظر من استفاده از ظرفیت های منطقه ای و بکار گیری اقداماتی که بطور غیر مستقیم هزینه های اقدامات آمریکا و سکوت اروپاییان را افزایش دهد .

نظرخاسی ندارم

نمیشه گفت مرگ بر آمریکا و بعد نشست با آنها مذاکره کرد. یک جای کار ایراد دارد. سیاست خارجه ما از اول در این چهل سال تا حال ایراد اساسی دارد چون مدیری از ابتدا به فکر ایجاد کار و تولید نبود که وضعیت امروزمان بجایی برسد که نانِ شبمان هم به خارج محتاج شده است.

مسولین هیچوقت تن به جنگ. با آمریکا نخواهند داد چون می دانند در مدت بسیار کوتاهی تمامی کشور را به خاک و خون می کشند. و سرنوشت یک هفته ای صدام را دیده اند