تو رو خدا یکی جواب مارو بده چقدر انتطار بکشیم پاسال پرونده رو تحویل یگان دادم ولی هنوز خبری نیست.کلی هزینه کردیم تو این گرونی

سلام دوستان پدرم احراز شیمیایی بوده و کمیسیون عالی تایید کرده و درزمان جنگ نیروهای قرارگاه رمضان بوده از بهمن۹۸ که قرارگاه میخواد یک نامه بزنه که اینا عملیات چریکی بودن که فرم شش گانه رو پرنکنیم از بهمن ماه که زنگ میزنم امروز فردا میکنن و تا الان به نتیجه نرسیدم لطفا راهنمایی کنید

با سلا م یکسال است که کلیه مراحل دریافت درصد جانبازی (نظریه کمیسیون پزشکی - تاییدیه وتشکیل پرونده درامور ایثارگران یگان خدمتی - عکس وکپی ومدارک درخواستی )را به امور ایثارگران نزاجا تهران فرستاده ام ولی تاکنون خبری نشده است وشماره تماسی هم جهت جوابگویی)وجود ندارد لطفا ترتیبی اتخاذ فرمایید (ارسال پیامک-ایجاد سایت و.....)که عزیزان بتوانند مراحل رسیدگی به پرونده خود راپیگیری نموده ودر صورت داشتن ایرادآن را رفع نمایند.با تشکر وآرزوی سلامتی برای تمامی عزیزان در امور ایثارگران

سلام
درسال 97به کمیسیون عالی سپاه از ناحیه سر گوش وعصاب روان مهر تایید زدن که 5درصد جانباز شدی اماپروند می‌رود تهران هنوز جواب ندادن سه سال ماکه مردیم دیگر بدرد کی بخوره تهران کحاست مگر چقدر وقت نیاره

سلام.24.ماه.درسال.63تا65.یک.سال.است.مدارک.بابت.5درصد.راتحویل.لشکر.30گرگان.دربجنورددادم.هنوز.خبری.نشد.

مسولین محترم لطفا به کار این کهنه سربازها برسید قبل از اینکه همه شون بمیرن

سلام مدتهاست در مورد مشمولین ماده 87 بنامه ششم مدارک اوراق معاینات پزشکی ودیگرمستندات راتحویل دادم بعد از 18 ماه هیچ خبری نشده وبه نظر میرسد دیگر هم خبری نشود آخه رزمندگان دوران دفاع مقدس اکنون پیر و فرتوت شدده اند ودیگر بدرد دولتمردان نمی خورندکمی دیگر طول بکشه اگر واگر جانبازی پس از طی هفتاد خوان تایید بشود باید تاییدیه را به آدرس قبرستان ارسال کنند.وای از حقی که شبی از آن بگذرد ودیگر احقاق واحیای آن با کرا م الکاتبین است.

همه سر کار یم فقط میخواستند آخر عمري دل مان خوش بشه

با احترام.
متأسفانه بعد از اتمام جنگ و آغاز دوران سازندگی، رزمندگان به فراموشی سپرده شدند، به‌طور حتم رزمندگان هشت سال دفاع مقدس برای امور مادی و دنیوی به جبهه‌ها نرفتند، اما مسئولان نباید این تفکر را بهانه کرده و هیچ حمایتی را ازرزمندگان نداشته باشند.همه مملکت مدیون فداکاریها وازخودگذشتگی ورشادت ها وجانفشانی های این عزیزان است.چرانبایدجزء ایثارگران شناخته شوند.ومثل بقیه ایثارگران مزایا وامتیازاتی برای این عزیزان تعریف کرد.
رزمنده ریشه وستون است.وخود رزمنده است که تبدیل به جانباز. آزاده.وشهید میشود.تا کی بایدگفت.وهیچ اثری نداشته باشد.
27سال ازدفاع مقدس میگذرد.وهنوزهیچ نهادی متولی این عزیزان نیست.تا کی این همه بی عدالتی وتبعیض درحق این عزیزان روامیدارید.
امام فرمود.نگذاریدرزمندگان درپیچ وخم زندگی بمانند.چراهیچکس حرف امام راگوش نمی دهد.
انسانهای مومن وولایت مدارومتعهد کجایند.تا ازاین عزیزان دفاع کنند.صدای آیا کسی هست که مرایاری دهد.می آید.آیا کسی هست که این عزیزان وپیروان راستین امام حسین (ع) رایاری نمائید.اگرکسی هست.بایدبه عمل ثابت کند.نه به حرف وشعار.بعدازگذشت 27سال ازدفاع مقدس دیگرجای برای حرف وشعارنمانده است.وفقط وقت عمل است.ودیگرموقع طرحهای زمانبر وبزک شده گذشته.وموقع طرحهای فوری است.
چرامواد28و51 و56قانون خدمات رسانی به ایثارگران نباید شامل حال این عزیزان شود.
بعدازتحمل بیماریهای مختلف چرانبایدمثل آزادگان ایثارگربه ازای مدت حضورداوطلبانه این عزیزان درجبهه ها درصدی جانبازی تعلق گیرد.
چرابابدبعدازگذشت 27سال ازدفاع مقدس هنوزاین عزیزان مشکلات معیشتی داشته باشند.
چرابایدبعدازگذشت این سالها این عزیزان موردبی احترامی وبی حرمتی وهتاکی قراربگیرند.ومشکل ارتقاء شغلی داشته باشند.
موقعی که ریشه ایثارگری که رزمندگی ومجاهدت درراه خداست.درنظر گرفته نمی شود.چگونه میتوان ترویج فرهنگ ایثاروشهادت نمود.
با تشکرفراوا

سلام.تادیروز که میگفتن دروغه.سرکاریه می‌گفتم نه بابا مگه میشه این همه آدم را سرکار بذارن ولی حالا میگم دروغه.درست تاامروز نزدیکه بالای ۱۰ ساله که من دنبال جانبازی هستم.دنبال حقم نه بیشتر
من کسی بودم که سرباز لشکر ۷۷ مشهد از تیر۶۵ تا آبان ۶۷ تو جنگ بودم و صورت سانحه نداشتم.بعداز۳۲ سال حالا لشکر بر اساس قانون ۵ درصد نوشته و به تهران ارسال کرده.حالا من تماس میگیرم مشهد میگن فرستادیم تهران.میرم تهران میگن نیومده وحالا هیچ کس جواب قطعی نمی‌دهند که نامه کجاست.اصلا لشکر ۷۷ نامه فرستاده تهران یا نه تلفن که کسی جوابگونیست.فاصله از لردگان چهارمحال و بختیاری تامشهد وبعد تهران دو سه هزار کیلومتر هست.با برگشت دو برابر.حالا تو این کرونا مصیبت ای مریضی چند دفعه باید بریم بابا نداریم بخدا نه پولش هست نه حالش.اگه میخاین ندین مثل قبل بگین تا ما تصمیم خودمون را بگیریم.دیروز تو صف ایثارگران ارتش در لویزان تهران بودم احساس می‌کردیم تو سرا ی سالمندان ایستادیومعلوم نیست چندتاازاینها دفعه بعد بینمون نیستن.ترا خدا به دادمان برسیم.حق ما بیش از اینهاست.یبار یک مسول بره ببینه قضیه چیه.وقتمون کمه بداد برسیم اگه نه سر پل صراط ما سرراحتون را می‌گیریم.