ای کاش در ۴۰سالگی انقلاب به جای گفتن مرگ بر این کشور و اون کشور از رفع اینگونه مشکلات ملت میگفتن.

حالا که بودجه ساخت پل تامین نشده حداقل می توانستند مکانیک این وسیله را اصلاح کنند که انگشت قطع نکنه !
یه کابل دوم زیر همین کابل می تونن برای کشیدن و ایستادن اضافه کنند تا لازم نباشه دست روی کابل دارای چرخ بزارند !

یا خیلی راه حل ها اصلاح دیگه هست که هزینه کمی دارد و موقتا جانشان را حفظ کند.

عزیزان ....

همینکه ان طناب را ازشان نگرفته اند خدا را شکر کنند.

علت این معضلات تمرکزگرایی اقتصاد کشور در تهران هست.
کل اقتصاد و بازار ایران زیر سلطه تهران هست و همه چیز از تهران توزیع میشود از بودجه گرفته تا میخ !!!!!
تمرکز گرایی باعث فاصله طبقاتی در توسعه زیربنایی تهران و شهرستانها هست...

بخاطر یک پل نمیتونیم قانون رو نادیده بگیریم و از بودجه کمک به کشورها کم کنیم.

بابا یک تکه اهن جلوی چرخ جوش بدن دست دیگه نمی ره زیرش تا قطع بشه انگشتشون

سئوال این جا است که در شرایط بد اقتصادی سوار تله کابین و گرگر شدن چه معنی داره!

سر داماد اقای روحانی به سلامت بادا

زنده باد مسیح علی نژاد که اول از همه ان به این موضوع اشاره کرد....