با سلام
شما کجای کاری ، این قضیه مال الان نیست .
من در سال 63خودم بساط میکردم و ودر کنار من بساط روسری فروشی بود که صاحبش دیگری بود ودر چند جای شهر بساط روسری داشت.البته فروشنده ایرانی بود نه افغانی.
یک افتخار دیگر از سیستم تجربه بهتر ا جوانگرائی است که آقای روحانی براه انداخت و الان بخوبی نتیجه آنرا میبینیم.
متاسفانه در ایران هر کس مدیر و وکیل و وزیر میشود هر گندی هم بزند باید تا آخر دوره را طی کند
کلا مسئولان از سامان دادن هرکاری در ایران عاجز هستند چون حقوقی را که میگیرند ارث پدری میدانند و پست و مقام را معبری برای ثروتمند شدن نه خدمت و نوکری مردم!!
در همه کشورها برای دست فروشان برنامه هایی ترتیب داده اند و به جای مبارزه یا بی خیال شدن در باره آنها، با اختصاص اماکن خاص ارزان قیمت به صورت هفتگی یا حتی اجاره اماکن به صورت روز به روز با مبلغی پایین آنها را ساماندهی کرده اند.
با سلام . گویا دولت قبول کرد که بهتر است مدیریت بعضی از ادارت . شرکتها و سازمان و نهادها زیر مجموعه خود را را به نسل جوانان پرورش یافته مکتب حکومت اسلامی بسپارد و پیران را بازنشسته کند . ای کاش این قانون را در تمامی شرکتهایی که بنحوی در انها سهام دارد نیز اجرا می کرد . مانند شرکتهای بقول خود خصولتی
حکومت به شهرداری اجازه نمی دهد دراین شرایط بیکاری گسترده با دست فروشان برخورد بشه فکر می کنه خوب این شخص بیکاره اگر اینکاره نکنه چیکار کنه در نتیجه این فکر غلط تمام پیاده روهای شهر تهران پر از دست فروش شده حتی زیر گذرها و مترو از تمام نقاط ایران وختی هندی پاکستانی افغانستان بنگلادش پرشده هیچ کشوری چنین بلبوشی در کشورش نداره پس ان مغازه که اجاره می دهد عوارض می دهد مالیات می دهد با این فرد چه فرقی داره .غیر از ضرر صاحبان کسب پیشه مصرف کننده هم به خاطر نداشتن موقتی بودن انها در معرض کالای تقلبی وبی کیفیت است واز طرفی این کالا ها اغلب قاچاق است وبه دولت و تولیده کننده داخلی هم ضررمی زند وعوارض دیگر شامل راه بندان و گسترش خرید فروش مواد و... می توان به ان اضافه کرد در نظر بگیرید یک هندی کالای خودشون در پیاده روهای تهران بدون هیچ ظابطه ایی به فروش می رساند
اکثر این دستفرش ها کالای قاچاق و بنجل می فروشند و جالب است بدانید خود را صاحب و مالک قسمتی از پیاده رو می دانند و بعضا تا چندین میلیون تومان این قسمت را می فروشند یا اجاره می دهند
شما کجای کاری ، این قضیه مال الان نیست .
من در سال 63خودم بساط میکردم و ودر کنار من بساط روسری فروشی بود که صاحبش دیگری بود ودر چند جای شهر بساط روسری داشت.البته فروشنده ایرانی بود نه افغانی.