تمام اطلاعات و اخبار ورزشی ما محدود به یک شنبه ها و برنامه ورزش و مردم و مجری دوست داشتنی برنامه بود ، تلویزیون هم نداشتیم و با هزار مصیبت برای آخرای برنامه که مخنپتص فوتبال بود ، هر یک شنبه به خونه یکی از دوستان و آشنایان تلویزیون دار می رفتیم.جملات و اصطلاخات مرحوم شفیع رو تو مدرسه در زنگ های تفریح از هر طرف می شنیدیم ( کاپیتان دونگا ، اسطوقوس دلر ، خطر روی دروازه و .....
چاشنی های طنز گزارشات مرحوم بسیار زیبا بودند و هیچ گزارشگری در این زمینه به گرد ایشون نمی رسه
من مصاحبه بعد از قهرمانی علیرضا سلیمانی در مسابقات جهانی مارتینی سوییس رو یاد دارم که بلافاصله بعد قهرمانی مرحوم سلیمانی رفت و شادی ملت ایران با پهلوان سلیمانی تقسیم کرد جام جهانی ۹۴ هم تیم امریکا یه بازیکن داشت به اسم الکسی لالاس که موهای بلندی داشت و قیافش تابلو بود. تو یه صحنه مرحوم شفیع برگشت و گفت این بازیکن با قیافه لالاسیش! تا چند وقتی این عبارت سوژه بود. انتخابات فك كنم رياست جمهوري داشت مردم رو دعوت ميكرد كه حماسه بيافرينند خلاصه. گرم صحبت بود كه يهيويي گفت باريكلللللللا ممد نوااااااازي روحش شاد ولی در برنامه اش از دو تیم تهرانی حمایت رسانه ای می کرد و فقط همیشه بازیهای آنها را نشان می داد انگار شبکه یک سیما شبکه تهران است
مرگ این بزرگوارمن را به دوران کودکی برد زمانی که کلاس دوم و یا سوم دبستان بودم و جام جهانی 1986 را گزارش میکرد چقدر برایم جذاب و دلنشین بود هم صدا و هم نحوه گزارش ایشان.
به خانواده بستگان ایشان و جامعه فوتبال تسلیت عرض میکنم