بیشتر کالاها با افزایش نرخ ارز افزایش می یابند و نظارتی هم بر قیمت گذاری کالاها وجود ندارد قدرت خرید حقوق بگیران کاهش بسیار داشته و پس اندازهای آنها در بانکها بی ارزش شده این یعنی ظلم مضاعف

واضح است که کشور در شرایط جنگ اقتصادی است لذا راه چاره:
اعلام وضع فوق العاده اقتصادی،سهمیه بندی 20 قلم کالای اساسی با کوپن الکترونیکی،تخصیص درآمدهای ارزی دولتی وخصولتی به مصارف عمومی مثل دستمزد خدمات اجتماعی آموزش بهداشت امنیت دفاع راه و حمل ونقل...و صندوق توسعه ملی،آزادسازی نرخ سایرکالاهاودرآمدهای ارزی خصوصی و تولید داخلی مازاد برسهمیه بندی کالاهای اساسی به شرط واریز به خزانه درآمد اخیر

باید چیکار کرد به این مملکت؟

نحوه مدیریت سیب زمینی و گوجه مشخص کرد که مسئولان چقدر توانمند هستند؟ حکومتی که نتواند پوشک و گوجه را مدیریت کند به نظر شما نباید کنار برود؟

چطور ممکنه کسی غیر از دولت که بزرگترین عرضه کننده ی دلاره مسئول این افزایش قیمت باشه؟ بدهی های خودشون و بانک های ورشکستشون رو که صاف کردند هیچ، بودجه ی چند سال رو هم از جیب مردم کشیدن بیرون. سلطان و اخلالگر و مفسد اقتصادی هم برای رد گم کنیه.

لابد مردم باید بساط قماربازان عرصه اقتصاد رو برچینند!!!!! .... چون دولت که جز اینکه حقوق نجومی به وزیراش بده کار دیگه ای انجام نمیده و نخواهد داد

راه حلش این هست که دلار را کنار بگذاریم و با یوان و روبل مبادله کنیم

فقط سپاه و مدیران جهادی میتوانند این اسب سرکش را رام کنند، نه مدیران و وزیرانی که دنبال پر کردن جیب خود هستند

شاید این دلالانی که می فرمایید خود بزرگان وزیر و وزرا باشند!!! می دانیم که مردم معمولی هیچوقت عرضه و ارزشی در نظر بزرگان نداشته اند. هشت سال موشک باران و کشتار مردم مناطق مرزی هیچ تاثیری در پایان جنگ نداشت اما پرتاب چند موشک به تهران جنگ را به پایان رساند چون برخی بزرگان خود را در خطر دیدند و امروز نیز چون آن بزرگان از این شرایط ضرری نمی بینند، که سود هم می برند، پس چه لزومی دارد جلو آن را بگیرند؟ بیخود بی جهت متهمان فرضی و خیالی نتراشید.

اگر برخورد با مفسدانی که به هر شکل بیت المال و اقتصاد کشور را نابود و غارت میکنند مانند برخورد مرحوم خلخالی با قاچاقچیان و مفسدان بود الان همه ی این به اصطلاح دلالان سینه ی قبرستان آرام گرفته بودند و کشور و مردم از دست آنها راحت میشدند ولی افسوس که قوه ی قضاییه ومجلس خودشان را بخواب زده اند و اگر مجبور به پی گیری شوند چنان موضوع را در کانالهای بورکراتیک معطل میکنند که مرور زمان شامل حالش شود و نتیجه ای در پی نداشته باشد.و گر نه این کلید واژه ی «یک عده ای »که در همه ی خبرهای کشور و در هر مسئله ای وجود دارند و هر روز پر قدرت تر از قبل میشوند دیگر در رسانه ها و صحبتهای مردم جا خوش نمیکردند.در شرایط فعلی بیشترین قصوربعد از دولت در وهله ی اول از آن قوه قضاییه و در وهله ی دوم مجلس با نمایندگانی که زد و بندشان هر روز در رسانه ها خبری میشود است.
رسانه ها هم فقط خبری که به دستشان میدهند که همه واو به واو مثل هم است را میتوانند کپی ،پیست نمایند طوری که به هر سایتی مراجعه کنی با کمی تغییر در تیتر آن و یا انتخاب بعضی از آنها و رد تعدادی دیگر ، منتشر شده و هیچ نوع زحمت برای تهیه و خلاقیت خبری مستقل در آن دیده نمی شود جز اینکه یکی اجازه نظر گذاشتن با شرط و شروط میگذارد و دیگری اجازه نمیدهد و گاهی هم برای ایجاد تنوع و جذب مخاطب بیشتر نظرات را منتشر نمیکنند و یا در نحوه ی انتشار و حتی نظر مثب منفی داشتن را حذف میکنند.البته بعضی از اینها هم با درست کردن لیست سیاه فقط نظرات عده ای که موافق میل آنها نظر میدهند را منتشر میکنند
لذاست که با داشتن چنان قوایی و چنین رسانه هایی هیچوقت این «یک عده » مجازات نمیشوند که هیچ نامشان هم مشخص نمیشود و هر روز پر قدرتر و پرو تر ظاهر میشوند و مثل خوره بازار و اقتصاد را میخورند. بعضا نیز مبادرت به کامنت گذاری در سایتها و دهن کجی به مردم هم میکنند.و خلاصه این مثنوی هفتاد من کاغذ شود.