شعارهای نخ نما ............

ماه و خورشیدم کف دستام بذارن
چهل سال دیگه هم از تنهایی رنج بکشم

تو این مملکت ازدواج نمی کنم و هرگز هرگز هرگز بچه ای بدنیا نمیارم

این مملکت جای مردن هم نیس، چه برسه زندگی کردن

در درجه اول عدم شغل و در درجه دوم عدم امنیت شغلی

توسعه بازار ازاد و متنوع

بله بله ....داریم سازندگی و رشد و آرامش روح روان رو در زندگی متاهلین به چشم خودمون می بینیم..!!! گرفتی ما رو عامو!؟

از مسئولیتهای ازدواج فراری ام...

به نظرم عاقلانه ترین کار رو بچه های دهه شصت کردند . چون با صف کوپن و سهمیه و کنکور و مشکلات بزرگ شدند نمیخوان بچه ای بیارن که اونم بخواد این مشکلاتو تحمل کنه. الان دوستان من که ازدواج کردن اصلا حاضر به بچه دار شد هم نیستن. به نظرم جای اینکه به فکر بالابردن جمعیت باشید به فکر بازنشسگی و اشتغال و بیمه و کار برای نسل سوخته ای باشید که هیچ تدارکی براشون تا کنون در نظر نگرفتید و فقط از مردم اون دوران خواستید که بچه بیارن.