باسلام مجدددوست عزیزازتمامی دوستانی که نظر می دهند سپاسگزارم که واقعا خیلی منصفانه وعاقلانه درمورد آقای دایی سرمربی تیم ملی قضاوت می کنند هرچند که چندروز پیش من یک نظری برای شما نوشتم که قطعا مورد خوشایند جنابعالی قرارنگرفت وشما حاضرنشدید آن رادرلیست نظرات جای بدهید ولی خوب هرنظری راکه عزیزان می دهند همان نظر بنده هست وتنها فرقی که هست درحدت وشدت گفته هامون هست که انشاءالله آن هم جبران می شد ممنونم امیدوارم آقای دایی مثل همیشه بادرایت وشایستگی کامل درمورد منتقدین ظاهرشده وعملا" بتواندضمن کسب موفقیت های بهترجوابگوی مغرضانه افراد باشد انشاءالله این طور هم خواهدبودچراکه تجربه نشان داده که هرموقع که دایی تحت فشاروانتقادبی مورد قرارگرفته توانسته باشایستگی کامل موفقیت حقانیت خودش را به اثابت برساند وخداوند همیشه کمکش کرده است
وانشاءالله این بار نیز به لطف ومحبت خداوند ازاین امتحان مهم نیز سربلند بیرون خواهد امد
آقای دایی فوتبالیست خوبی بود و پرونده آن بسته شود تجربیات و افتخارات او بعنوان بازیکن هیچ ربطی به توانایی او برای مربیگری ندارد.او باید مشکلات گذشته خود با فوتبال را فراموش کند تا تیم ملی آسیب نبیند.
دایی نباید کاری کند که فردا همه بگویند او برای انتقام از مخالفان دیروز خود تیم ملی را از جام جهانی دور نگه داشت
من هم فکر می کنم بزرگ ترین مشکل آقای دایی برای هدایت تیم ملی آستانه پایین تحمل ایشان است و مشکلات دیگر در درجه دوم اهمیت هستند در ضمن من در این نقد چیزی که تخریب آقای دایی باشه ندیدم . در ضمن کاش ایشون بعضی وقت ها شجاعت معذرت خواهی هم داشته باشن گفتن این جمله که کسی مربی تیم ملی خواهد شد که لابی قوی تری داشته باشه اگر چه جمله درستی بود اما گفتن اون در یک برنامه زنده کار اشتباهی بود واشتباه بودن اون حالا که خود آقای دایی سر مربی شدن بیشتر نمود پیدا کرده و با گفتن اینکه من با خدا لابی کردم نیمشه اون رو جبران کرد در هر مساله اي بايد ظرف زمان و مكان را در نظر گرفت. اينكه دايي در دوران بازيگري چند گل زده مهم نيست. در اين صورت پله يا مارادونا بايد بهترين مربيان تاريخ مي شدند. چون بهترين بازيكنهاي تاريخ بوده اند. ولي كمي واقع بين باشيم. درست است كه مربي بايد شهامت داشته باشد. كاريزما باشد. سابقه خوبي داشته باشد. ولي اين دليل نمي شود كه در جواب هر خبرنگار و گزارشگري حتي در پخش زنده مهمترين برنامه ورزشي سيما كار را به جايي برساند كه به بي ادبي تعبير شود. دايي نيازي ندارد كه براي اثبات خود قطبي را زير سوال ببرد. يا ...چه بازيكنان مطرحي كه هيچ گاه مربي موفقي نشدند. و چه مربيان موفقي كه هرگز بازيكن نبوده اند. من خود به شخصه از طرفداران علي دايي هستم. ولي ترجيح مي دهم مربي مورد علاقه من حداقل هايي را در زمينه هاي مختلف دارا باشد.علي دايي با قبول مسووليت تمام اعتبار خود را به بازي گرفته است. از بازيكني در سطح جهاني بعيد بود كه در كشوري مثل ايران كه از كشورهاي عربي هم در زمينه اخراج مربي پيشي گرفته است، تصميمي احساسي بگيرد. با آرزوي موفقيت فوتبال ايران
فقط آقاي تابناك اين بار ديگه سانسورم نكن.
در مملکتی که برای عینی ترین مسائل برنامه وجود ندارد ساده لوحی است که انتظار داشت مربی تیم ملی فوتبالش با برنامه و بر اساس یک تفکر کلان انتخاب شود. مشکل دایی ، قلعه نویی و یا ... نیست مشکل نوع تفکر ماست . ما اگر نفت نداشتیم از گرسنگی می مردیم با سلام متاسفانه رسانه های ما به جای در نظر گرفتن منافع ملی فوتبال کشورمان و نقد کارشناسانه مدیریت ورزش کشور ،مشکلات شخصی خود را دستاویز انتقاد از سرمربی فوتبال قرار داده اند. ارزیابی مربی آنهم بعد از یکماه!
ازنوع انتخاب دائی برای مربی گری تیم ملی وپاسخهائیکه به منتقدین وسئوال کنندگان میده بوضوح شاهدسلطه لمپنیسم برفوتبال ملی این بارازنوع علی دائی هستیم!!این شخص آنقدرمغرور وخودپسنده که بایدمنتظرمشکلاتی دیگرازنوع فاجعه برای تیم ملی باشیم .تاوقتیکه لمپنیسم برورزش وفوتبال ایران حاکم باشه وضع بهترازاین نمیشه. 
1- آقای دایی بمانند تمام بازیکنان موفق گذشته که مربی شده‌اند با کاریزمای شخصیتی خود می‌تواند به تیم روحیه و انگیزه بدهد و تیم را در آغاز بازی برای برد مصمم کند اما به دلیل فقدان دانش لازم در مواجهه با مربیان حرفه‌ای تیمهای حریف کم می‌آورد و اساسا نمی‌تواند با یک استراتژی برتر از ترکیب تکنیک و تاکتیک و روحیات بازیکنان به برد دست پیدا کند.
2- آقای قطبی درست در نقطه مقابل دایی قرار دارد و مربی برتر در نیمه‌های دوم است. چرا که اساسا در نقش مربی هم بصورت یک آنالیزور رفتار میکند و با تحلیل رفتار تیم مقابل، در فاصله دو نیمه با تغییر تاکتیک و استفاده از بازیکنان دارای شرایط مناسب با وضعیت مسابقه به حفظ نتیجه بدست آمده یا کشیدن کار به تساوی می‌پردازد.
لذا تا فراهم شدن امکان بهره‌گیری از یک مربی حرفه‌ای جهانی که واجد هردو خصیصه باشد (نه مثل آقای کلمنته که تاکیدشان بر انگیزه دادن به بازیکنان بود و از این نظر آقای دایی در ایران از ایشان کاریزمای بیشتری دارند) بهتر است از هردو ایشان در کنار هم استفاده شود. واقعیت فوتبال ایران نشان می‌دهد هیچ یک از کادرهای مربیگری داخلی واجد کلیه شرایط لازم برای هدایت تیم ملی نیستند و باید به ترکیبی مناسب از نقاط قوت آنها اندیشید.
ضمنا به مربیان عزیز توصیه میکنم در کنار فرزندان خود کمی هم وقت صرف بازیهای رایانه‌ای مرتبط با رشته ورزشی‌شان کنند و با انتخاب گزینه Manager Mode کمی تمرین کنند، با کمی دقت، نکات خوب و قابل تاملی را درخواهند یافت.
مثلا در نحوه تعامل با پرسشهای رسانه‌ها و حواشی تیمها، تاکتیکهای مورد استفاده تیمهای بزرگ در مقابل ضد فوتبال تیمهای متوسط و ضعیف (وضعیت تیم ملی ما در مقابل حریفان) و ...
من برای رسیدن تیم ملی به موفقیت در بازیهای آینده تاکتیک 3-4-1-2 (همان 3-5-2) سابق را به 4-4-2 فعلی ترجیح میدهم، 4-4-2 فقط بدرد میدان داری می‌خورد و کافیست که 2 دفاع وسط یکیشان به امید دیگری سوتی بدهد و آنوقت جبران کار بسیار مشکل خواهد بود! زادگاه 4-4-2 ظاهرا ایتالیاست و اغلب تیمهای متوسط جدول برای کسب امتیاز از بزرگان رو بدان می‌آورند اما وضعیت ما در مقابل تیمهای عربی دقیقا برعکس است! و الخ ...