ابتدا تشکر می کنم ار نویسنده مقاله که حداقل سعی کردند که جایگاه مقدس نقد منصفانه را زنده کنند که به نظر حقیر تا حدود زیادی موفق بودند ، و همچنین از اینکه یک ورزشی نویس از کلمات موجه ، پر بار استفاده می کند بسیار خوشحالم، و با نظرات ایشان در اکثر موارد چه مثبت و چه منفی موافقم. امیدوارم که تمامی اصحاب رسانه این انصاف را رعایت کنند و متوجه باشند مخاطبین باید نقد منصفانه و بی طرفانه را از قلم آنها بخوانند نه تراوش تمایلات و سلایق شخصی که متاسفانه گاهی به ناسزا ، توهین و افترا نزدیکتر می شود.
اما دوست عزیز کاربر علی دایی افتخار ما، سطوره فوتبال و ... است و در قلب بنده به عنوان یک ایرانی جایگاهی ویژه دارد اما این نه باعث آن خواهد شد که چشم بر روی تمام اشکالات احتمالی شهریار ببندیم و نه نباید خدانکرده هم تمام محاسن و توانمندی های ایشان را فراموش کنیم ، آری باید قبول کرد که ایشان در شرایطی این مسئولیت را قبول کرده که واقعا فداکاری می خواسته اما این را هم باید قبول کنیم که از دایی بزرگ بیشتر هم و بیش هم می توان انتظار داشت . دایی دایی است دایی بزرگ
موفق باشی سر مربی تیم ملی عزیزمان
دلیلی وجود ندارد که یک بازیکن خوب یک مربی خوب هم باشد.ایشان اگر نتیجه هم نگیرد بهانه برای در رفتن از زیر بار مسوولیت دارند .همون چیزی که ما ایرانی ها بهش عادت داریم
نوشته بالا بنظر تخريب آقاي دايي نمي آمد (در نظرات كاربران آمده بود) بلكه من فكر ميكنم به اين نوشته ها نقد منصفانه و دوستانه مي گويند. آقاي دايي زحمات زيادي براي تيم ملي كشيده اند، درست، گلهاي زيادي زده اند، درست، اسطوره فوتبال ايران هم هستند ولي قرار نيست مربي تيم ملي - حالا هركسي هست - نقد نشود. به نظر من اين سكوت رسانه اي و عدم انتقاد پزيري ايشان در نهايت با يكي دو نتيجه ضعيف باعث توفان ميشود كه هم ايشان ضرر ميكنند هم تيم ملي. من با مقاله ايشان كاملاَ موافقم
سالگي فوتبال ملي داشتم و مربي تيم ملي مشدم افسوس