ناشناس
| 
۱۳:۵۴ - ۱۳۹۷/۰۵/۲۳
پاسخ
براساس فرمولهای سیاسی حال حاضر دنیا این تحلیل درست بود ولی اگر سیاست مبتنی بر عقل و اسلام باشه این تحلیلها همون سیاست پدرسوخته بازیه به عنوان يك ايراني زماني حرف هاي كارشناس محترم براي من قابل قبول هستش كه بيت المال مردم صرف آباداني كشور هايي مثل سوريه و عراق و ... نشده باشه. واقعا براي ايران و ايراني متاسفم كه بيشترين ثروت رو داشتيم اما فقر و پس رفتمون از همه كشور هاي منطقه بيشتر بوده. ذهنیت حداقل قسمتی ازعراقی ها را درگفتار نماینده مجلس عراق هنگام پاسخ به اقای صادقی هم دیدیم . 
تحلیل عالی بود ولی مسؤلان فکر میکنن همه کیو ميدانن کافی جديدابريد عراق حتی مردم شیعه عراق نظر خوبی در مورد ایران ندارن ما به عنوان ایران که دوست و دشمن دائم نداریم !! عزیز جان شما احتمالا یه چهل سالیه تو این مملکت نبودی. چهارچوب نظام ما یه نظام ایدئولوژیکه که دوست و دشمن تو اون تعریف شده. اگه این سخنان زیبا که گفتی حقیقت داشت خوب بود ولی واقعبت چیز دیگس. ما از اول انقلاب متاسفانه چوب این تفکر رو زیاد خوردیم. فلسطینی ها از این تفکر زیاد سود بردن هنوز ما کمک های فراوان به افراد دودوزه بازی مثل یاسر عرفات و گلبدین حکمتیار و دولت جیبوتی و جزایر کومور و ... فراموش نکردیم. این افراد و کشورها را به مثال ماست خوردن و طغار شکوندن ارجاع می دم. 
کاملاً درسته. منافع ملی در دنیا حرف اول رو میزنه اما در کشور ما حرف آخر! جناب کارشناس چگونه است که ما باید جان و مال و خون خود را درراه بقای حکومتهای عراق و سوریه بدون هیچ چشمداشتی بذل کنیم اما از آنسو اگر آنها عملگرایانه و بر اساس منافع صرف خود با ما رفتار کردند نباید برافروخته شویم؟
اگر بخواهیم عملگرایانه و براساس منافع محض ملی تصمیم بگیریم بزرگترین دشمن ما نه آمریکا بلکه امارات و عربستان هستند پس چرا سرمایه های کشور در دبی و شارجه هزینه میشوند