نارضایتی اکثریت جامعه از وضع موجود .

موضوع نفرت پراکنی قومی، یک موضوع بسیار جدی و فراتر از فوتبال است که در چنین صحنه‌هایی، بروز و ظهور می‌یابد ولی دامنه و خطرات آن، بسیار جدی‌تر است. اتفاقاتی مثل تجزیه و نسل کشی دهشتناک و عظیم در یوگوسلاوی سابق، قره‌باغ آذربایجان و کشور میانمار، بروز عینی سالها نفرت‌پراکنی قومی و نژادی، در یک جامعه هستند و در این بین، متاسفانه نقش رسانه‌های ملی و شبکه‌های اجتماعی، نه تنها از جهت کم‌کاری در ترویج مودت و احترام به اقوام و ملل بلکه حتی در بسیاری موارد، برعکس، با توهین و تحقیر اقوام و فرهنگها، حتی در رسانه ملی و حتی فراتر از مرزها، با توهین با اقوام و ملل دیگر مثل ترکها و اعراب و امثالهم، بسیار مهم و ریشه فجایع بسیار بزرگتری می‌تواند باشد. مراجعه به صفحات اینترنتی متاسفانه نشانگر صفحاتی مملو از توهینها و نفرتهای عمیق و ناجوانمردانه طرفداران تیمهایی به اقوام ترک و عرب و غیره هستند. اینها هم در کنار فشارهای اقتصادی و روانی، نبود تفریحات کافی و مناسب و تنزل سطح فرهنگی، در فقدان آموزشهای لازم در سطح اجتماعی، باعث چنین حوادثی در کوتاه مدت و خدای ناکرده، حوادث بسیار دردناکتر در آینده می‌تواند باشد و به نظر من مسئولین کشور و مردم عزیز ایران باید بطور جدی در فکر علاج آن باشند. از تمام هموطنان عزیزم از تمامی اقوام، خواهشمندم همدیگر را دوست داشته باشند و حس برتری جویی کذایی و نفرت را از خودشان دور کنند و به تمامی اقوام و ملل، چه ترک، چه فارس، چه عرب، چه کرد و لر و بلوچ و افغان و ایرانی و غیر ایرانی، احترام بگذارند و از خودبرتربینی متوهمانه دوری جویند.

به نظرم دلیل اصلی روزنامه ها و سایتهای طرفدار دو تیم پایتخت هستند، که اکثر مسائل رو به گونه ای منتشر میکنن که دیگران رو مقصر جلوه بدن و کوچکترین مسائل تیمهای دیگه رو با اغراق و ناجوانمردانه پوشش میدن و همیشه جانب گرایانه خبر رو منتشر میکنن.

افرادیگه به ورزشگاه میروند از همین مکلت وکشورهستند لذا نارضایتی وفشاراقتصادی لجام گسیخته برهمه وارد میشود آنان نیز چون 80درصد ملت ازوضعیت وخیم اقتصادی ناراضی هستند