ممنون یکی از معدود مقاله هایی که خوندم و کیف کردم مخصوصا جمله " مقامات نه مسئولان" که اشارات خوبی باید داشته باشه اما کو مقامات نه مسئولان که اینا رو بخونن

کلا ایرانی ها الکی خوش هستند. دنیا را آب ببرد آنها را خواب می برد . آخه لایی دادن به پیکه هم شد افتخار ؟؟

بعد از بازى با پرتغال و احتملا يك شكست افتخار آميز ديگر بازهم دلخوشى و اتحاد اين مردم از صحنه روزگار خارج مى شود و همچنان به انتظار يك فرصت همدلى و خوشحالى ديگر روزها را خواهند شمرد.اين همان افسردگى عمومى است

در ایران مقامات پاسخگو نیستند

مقاله بسيار خوبي بود كه تابناك از موضوع ساده اي مثل فوتبال شروع كرد و بجا و بحق هم ارتباطش را با ساير موارد داده بود. علت اينهم كه مطلب به دل مي نشيند از اين جهت است كه اين مقاله بيشتر به " دل نوشته اي " مبتني بر حقيقت نزديك است تا تحليل و لاجرم به دل مي نشيند. مصاديق براي درستي اين مقاله را نيز ميتوان در اتفاقاتي اقتصادي و غير اقتصادي پيش امده ظرف دو، سه ماه گذشته ناشي از هر چيزي كه هست ( كه البته ربطي به تأثير و نظر مردم ندارد) در موضوعات پول ملي، سكه، بهاي اتومبيل ، مسكن ، گراني ، سياستهاي خارجي و داخلي و كلي غيره ديگر كه مسئوليتش صرفاً با نظام هست و بس جستجو كرد. هر چه تحليل سياسي و اقتصادي و سخنراني و نظر و غيره كه از رسانه ملي و ساير رسانه هاي مجازي و غير مجازي شنيده ايم همه نه خوشحال كننده بوده و نه اميدواركننده بلكه لبخند الكي خوشي ناشي از لايي را هم به ألمان خشك كرده. به قول سهرات سپهري : دل خوش سيري چند؟

میشه یکی بگه اولین کسی که لفظ خودی و غیر خودی رو بکا برد کی بود؟

خداروشکر اون کسایی که باید بشنوند و کاری بکنن اصلا بین مردم نیستند که بخواهند بشنوند و یا این حرفهایی که زده میشه رو ببینن. خداروشکر که امنیت داریم!!!!!!!!!

سلام
ما ایرانیها غرور و اعتبار از دست رفتمون رو تو نمایش بازی فوتبال جستجو میکنیم چراکه مجال دیگه ای نداریم برا همین این همه تماشاچی آرزوی موفقیت تیم رو دارن و با اشک و لبخند تیم رو تشویق میکنن و حتی از لایی زدن به پیکه به عنوان فرصتی برای ابراز غرور ملی استفاده میکنیم

جناب خان؛ بنازم به غیرت پشه که به اندازه نیازش خون ملت رو میمکه

آفرین بر نویسنده
البته خوشحالی جمعی نشان از خرد جمعی دارد و اگر ایران را پیکر انسانی فرض کنیم
ناراحتی و زخم بر این تن تمام اندام را
آزرده میکند و لذت هم باعث
شادابی ان می شود
چو ایران نباشد تن من ......