مهم نیست که خرج سرویس بهداشتی مجلس چقدر ست ، رییس جمهور استخر اختصاصی می سازد فلان نماینده از جیب مردم می خواهد جهت خوشگذرانی به جام جهانی برود و.... مهم آنست که یک اظهار نظر ، یا تصویب قانونی ویا .... هر روز سفره کارگر از نان ساده هم خالی میشود و دولتمردان ما متوجه نمی شوند.افزایش روزانه قیمت را حباب میدانند ولی چه حبابی. حبابی پولادین به قطر دیواره ای 50 سانت که علاوه بر اینکه نمی ترکد اگر بترکد مانند بمب اتم خرابی به جای می اورد..دلیل این گرانی را روانی میدانند اقتصاد پویا هم روانی دارد که دولتمردان در برابر روان اقتصاد هم باید جوابگو باشند. کدا م عقل سلیمی حکم میکند مردم منتظر بمانند که در مقابل دیدگان شان هر روز ارزش پولشان کاهش یابد و برای حفظ آن سکه ودلار نخرند که شاید از آستین بی کفایت این دولتمردان نسخه ای درمانگر بیرون بیاید تا روزگار سیاه شده این ملت هر روز سیاه تر نشود.جرا فقط از مردم انتظار داریم که نان اشکنه بخورند ولی دولت تلاشی نمیکند که نان و مرغ بر سر سفره خالی مردم بیاورد.مردم با هیچکس عهد اخوت نبسته اند
این نماینده محترم به اعتراف خودش ۱۲ سال است از توده مردم جداست و اصلا خبر ندارد در کف اجتماع چه میگذرد و قورمه سبزی را معادل نان و پنیر مردم میداند. یه داستانی شبیه اصحاب کهف!