شادی میخوایم چ کار...

الان مشکل مملکت ما حرکات موزون هست که تا یکی انجام میده داد و فریاد از اینور و اونور بلند میشه.
چرا یه عده دوس دارن مردم ومملکت همیشه گریان و سیاه پوش باشن؟؟؟

ما هم ماه عسل داریم که سرتا پا غم و اندوه و ماتم است سریالهای داریم که فقط اشک را سرازیر میکنند

ما همه ش باید گریه زاری کنیم

سریالهای بعد از افطار واقعا اعصاب خردکن و پر از گریه و زاری و اتفاقات غم انگیز هستند، انگار صدا و سیما از روزه داران انتقام میگیرد!

من خودم تو خونه ماهواره ندارم ولی صدا و سیما با این سریالهای پرقصه مردم را غیر مستقیم سوق میدهد بسمت دیدن ماهواره .برای صدا و سیما گریه انداختن مردم اسانتر تا خنداندن

متاسفانه مسئولین مملکت ما فکر میکنند اسلام دین غم و اندوه است همین کشور همسایه ترکیه ماه رمضان بعد از افطار غرق در شادی و سرور میشود

مردم شاد باشند فکرشان بهتر کار میکند و این موضوع برای حاکمان جالب نیست

اول باید تعریف شادی کردن رو مشخص کرد تو ایران تا بگی شادی همه یاد اهنگ و بزن و برقص میفتن!!!! کلا تعریف دیگه ای از شادی ندارن بله ماه رمضان باید شادی کرد ولی از راه درستش که همون شاد کردن دل دیگرانه باید باشه حتی شده یه ظرف کوچک خرما یا میوه یا هرچیز دیگه رو بعد افطار بزاریم جلوی خونه هامون جلوی مغازه هامون !! علی الخصوص کاسب ها میتونن کاری کنن که هم جذب مشتری باشه هم این ماه تو خاطر همه مردم به خوشی ثبت بشه از تخفیفات ماه رمضان تا دادن شیرینی و شکلات در ماه رمضان به مشتری هاشون هم خیر اموات باشه هم جذب مشتری هم ایجاد حس شادی بین مردم

ببینید جشن مفهومش چیه؟
همین هایی که ازشون صحبت می کنید حتی بزم های سنتی شون متشکل از زنان و مردانی هست که لباس سنتی پوشیدند و بساط ساز و دهل حاضره و یه عده تکیه دادند به مخده و یه عده ایستاده می رقصند!
اصولا جشنبه غیر از رقص و طرب یعنی چی؟
آهان فهمیدم یعنی چی!
یعنی مسعودروشن پژوه بیاد تو بوستان گفتگو با اون یکی مجریه هی بگه وای ما چقدر شادیم! وای ما چقدر پر انرژی هستیم. حالا یه دست به افتخار خودتون! یه دست به افتخار پدر و مادرتون! یه دست به افتخار فرزندانتون! و الخ.....
خب ما نمی تونیم جشن بگیریم به دلیل همین محدودیت ها...
پس الکی دست و پا نزنیم و خودمونو مسخره نکنیم!