قش كردن سمت أمريكا شرف داره اما باز هم نميفهميم

این قضیه جز اعتقادات اکثر مردم ایران بود که نباید به روسیه اعتماد کرد و همچنین نباید در سوریه و عراق سرمایه گذاری کرد. منتها مسئولین همیشه به نظر و خواست اکثریت مردم توجه ندارند!!!

روسها ماهيت خودشان را در طول تاريخ اثبات كردند و ما عبرت نگرفتيم.البته آمريكايي ها هم ماهيت خودشان را نسبت به كشورهاي .... نشان دادند كاملا متفاوت از روسيه

میلیاردها دلار در سوریه هزینه کردیم و این همه شهید دادیم ،الان باید ترک کنیم و تحویل روسیه مکارتر از انگلیس بدیم .روسیه برای افتتاح یه نیروگاه از رده خارج در بوشهر اندازه 50 تا نیروگاه پیشرفته از ایران پول برد . هزاران نفر از تکنسین ها و مهندسین روسی در بوشهر میلیاردها دلار پول و پاداش و مزایا و حقوق گرفتن ظرف مدت 20 سال !!!!!!!!!! لعنت به روسیه

این مثل این می مونه که من به جای اینکه خونه خودم بازسازی و آباد کنم برم خونه همسایه ها را آباد کنم!!!

دوباره که دروغ گفتی و ان خبر دو بند اخرتون که تکذیب شد
هرچند که این اظهار نظر جدید برای همه کشورهادر سوریه باشد چیز عجیبی نیست و دیر یا زود باید خارج شوند و ربطی به ایران و غیر ایرانی ندارد

یاد حمایت های جمهوری اسلامی از گلبدین حکمتیار در افغانستان افتادم.
راستی در عراق هم جریان ضد ایرانی مقتدی صدر رای آورد!

پس بنابر این نتیجه می گیریم که ترکیه بد است

باز هم اشتباهی رفتی
ایران اگر میخواست با حرف دیگران و تهدید ان ها از سوریه خارج شود که اصلا ورود نمی کرد مانند جاهای دیگر.....

اين يك واقعيت است كه عرصه ديپلماسي انهم در ابعاد بين المللي كاملاً ديناميك و گاهاً تغيير و جابجايي در تصميم گيري چنان سرعتي دارد كه فقط كشورهاي داراي سابقه قوي در امر ديپلماسي كه از ديپلماتهاي كاركشته با اختيارات كامل در چهارچوبهاي تعريف شده برخوردار هستند ميتوانند روند اين جابجايي ها را رسد و به موقع تأثير لازمه را بگذارند. بديهي است كشورهايي كه كه علاوه بر خصائص فوق برنامه هاي متفاوتي را براي شرايط جديد دارند از مزيت بيشتري در مواجهه با اين تغييرات برخوردار ميباشند. همچنين لازم به تأكيد است كه قدرت نظامي و اقتصادي و تشكيلاتي همچنان و در هر شرايطي فاكتور هاي بسيار مهمي در تأثير گذاري بر شرايط سيال بوده و ميباشد.
پس از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي و از هم پاشيدن بعضي از بلوكهاي قدرت و اتحاد هاي منطقه اي مانند پيمان ورشو علت وجودي و كارايي خود را از دست دادند و ساير پيمانهاي منطقه اي مانند سنتو و سيتو و غيره عملاً مضمحل گرديدند. بعضي سياست ورزان نيز اصولاً دوران اتحادهاي منطقه اي و فرا منطقه اي بخصوص در بعد نظامي انرا بي فايده و تشكيل هر نوع اتحاد يا بلوك قدرتي از اين دست را منتفي ميدانستند. تحليل فوق در عمل نيز درستي خود را نشان داد ولي سياليت عرصه سياسي اينبار و با توجه به شرايط جهان تك قطبي نياز به اتحادهاي اقتصادي در ابعاد منطقه اي و فرا منطقه اي را هويدا ساخت. چه بسا كشورهاي قدرتمند اين نياز را در عرصه جهاني ايجاد و خود سردمدار انها شدند. پيمانها و كنفرانسهايي مانند G7 و G20 و شانگهاي و NAFTA و غيره از اين دست هستند.
تنها پيمان باقيمانده نظامي NATO است كه به سردمداري امريكا در حل و فصل بسياري از كشمكشهاي جنگي حتي در خاك اروپا و افريقا و اسيا و غيره مداخله و بعضاً چنانچه با منافع ملي كشورهاي تأثير گذاري همچون امريكا سازگاري داشته منجر به حل وفصل گرديده است. بايد توجه داشت كه اين كشورها در اين اب گل الود ماهيهاي فربهي صيد و جريان را در جهت منافع ملي خود سوق و تغيير مسير داده اند. نمونه ان مداخله مستقيم در عراق بدون جلب نظر ساير شركاي حاضر در ناتو است كه نهايتاً فرايند ها بگونه اي پيش رفت كه از دل ان گروههاي تروريستي را تشكيل ، هدايت و تقويت نمود و با همكاري ساير كشورهاي منطقه و فرا منطقه اي أهداف بلند مدت خود را دنبال ميكند. در پي همين فرايندها بوده كه امروز امريكا ميتواند بدون همراهي هم پيمانان خود سفارت خود را به بيت المقدس منتقل ، دست اسرائيل براي كستار مردم مظلوم فلسطين بازتر ، اكثر كشورهاي عربي متحد اسرائيل و از همه مهمتر روسيه به عنوان جانشين اصلي اتحاد شوروي امروزه داراي روابط ويژه اي ( اگر نگوييم استراتژيك ) با اسرائيل است.
بايد يادمان باشد ايران كشور خودمان در حمله امريكا به أفغانستان و سپس عراق گرچه أهداف متفاوتي داشتند ولي در يك جبهه و در يك راستا عمل نمودند. همچنين است عملكرد ايران در سوريه كه با صرف هزينه بسيار و اعزام نيرو و اينبار در كنار روسيه عمليات شكست داعش و حفظ رژيم بشار اسد را به نتيجه رسانده است.
اينك زمزمه روسيه دال بر خروج همه نيروهاي نظامي خارجي از خاك سوريه به گوش ميرسد و ظاهراً از زمزمه بيشتر و به عنوان يك سياست اعلامي روسيه رسمه اي شده و چه بسا موافقت بشار اسد انطوركه از اخبار پيداست نيز گرفته شده باشد . ترامپ از چند ماه پيش موضوع خروج نيروهاي امريكايى از سوريه را اعلام كرده بود. ساير كشورهاي عربي متحد امريكا اصولاً نيرويي در سوريه ندارند. قطعاً روسيه تحت هيچ شرايطي حاضر به تعطيلي پايگاههاي نظامي دريائي و هوايي خود در سوريه را ندارد. وجود اين پايگاهها از قديم بوده و كوچكترين خطري براي اسرائيل نداشته و ندارند و چه بسا در شرايط خاص و با توجه به نياز روسيه به حمايت لابي قدرتمند و تأثير گذار يهوديان امريكا و اروپا از كمك به اسرائيل نيز فروگذار نخواهد كرد. تركيه نشان داده به محض تأمين منافعش حتي در كوتاه مدت از انعطاف لازم براي ترك خاك سوريه برخوردار است بخصوص انكه أهداف ايدئو لوژيكي را دنبال نميكند. بنابراين اعلام جديد روسيه كه بدنبال بي تفاوتي در اعلام موضع قوي و بازدارنده نسبت به حملات اخير هوايي اسرائيل به خاك سوريه كه مدعي نابودي پايگاههاي ايراني بوده است را بايد در هماهنگي كامل روسيه با امريكا و اسرائيل دانست.
سؤال اين است كه ايا اين اعلام و چرخش در سياست اعلامي روسيه با جلب نظر ايران بوده يا اينك كه روسيه با كمك همه جانبه ايران توانسته شكست داعش را به حساب خود گذاشته ديگر نيازي به ايران ندارد و منافعش را در مسير ديگري جستجو ميكند. به قول معروف ايا ايران پلان B براي شرائط جديد دارد؟ إين رويدادها به همراه تغييرات جديدي كه در نتيجه انتخابات عراق بدست امده نيازمند سياست چابك با استفاده از سياستمداران كاركشته با اختيار كامل همانطوركه در ابتدا عرض شد دارد كه اميدواريم در اين زمينه از امادگي لازم برخوردار باشيم بخصوص انكه جبهه تحريمها نيز گسترده تر شده و احتمالاً همه ايت اتفاقات را بايد در يك راستا ديد و نگاه دقيق و متفاوتي را كه از انسجام كامل و يدور از نگاه جناحي باشد به همراه تصميم گيران عملگرا و فارغ از نگاه ايدئو لوژيك را بكار برد تا منافع ملي حفظ شود. انشاالله