لطفا در صورت امکان این قوم ها را اسم ببرید ببینیم چیزی جا نیافتاده باشد.چون متاسفانه عده ای خیلی دوست دارند کشور را بصورت اقوام مستقل ببینند ،یعنی همان خواسته ی ابر قدرتها.پس از جا انداختن قوم فلا ن و قوم فلان ،وقت آن خواهد رسید که بگویندبهتر است هر قومی حکومت خود مختار داشته باشد و دست آخر فاتحه ی کشوری به نام ایران را به راحتی خوانده و حکومتهای خود مختار را تشویق به استقلال و جدایی نمایند و مردم را به بردگی کامل ببرند.لطفا مراقب باشیم.

شما برو جای دیگه تفرقه بنداز. ایران هزارتا قوم هم باشه ید واحده هست. ایرانه

هفت قومی را که می فرمایید ، لطفا نام ببرید!!! آیا می خواهید مثلا لر و فارس و گیلکی را زا هم جدا بدانید؟ یا ان آذری که در تعلقات قومی و ملی سیاسی خود همانند سایر هموطنانش فقط مصلحت ایران را در نظر دارد و خود را با بلوج و فارس و کرد همخون و هم تبار می داند را جدا بدانید؟ برعکس عربستان است که در آن قبیله بالاتر از کشور قرار دارد و فرقه های سنی و شیعه دو ئنیای جداگانه محسوب می شوند که تنها به ضرب و زور دلارهای نفتی آنها را به هم وصله پینه کرده اند. کشورهای عربی کلا همه نظام هایی قلابی هستند که روند تاریخی تبدیل شدن به ملت را طی نکرده اند و هر لحظه مهیای فروپاشی هستند. فقط باید شرایط مهیا شود. خود ترامپ هفته پیش گفت عرب ها بدون کمک آمریکا دو هفته هم روی پای خود نمی مانند.

آنچه شرط بلا غ بود گفتم خواه پند گیر و ....
دوست عزیز که ۷ قوم را با انگشت مبارک شمرده ای ،بهتر نیست کمی ، فقط کمی تامل و تفکر را دست مایه خود قرار دهید.

با مقیاس و معیارهای شما ما هفت قوم نیستیم، هفتاد قوم و بلکه بیشتر هم هستیم، مثلا لرها کردها و بلوچ ها با طایفه ها و عشیره ها قبیله های متفاوتی تقسیم می شوند، ولی مسئله اینجا است که مفهوم ملیت و تعلق به کلیتی به نام کشور در میان ما بسیار جاافتاده تر است. گرچه در ایران هم اقوام جدایی طلب، مانند بسیاری از کشورهای آسیایی دیده می شود، اما این گرایشی غالب نیست، اما عربستان حتی به مرحله قوم هم صعود نکرده و همچنان یک قبیله و چند صد شاهزاده بر آن حکومت می کنند، ضمن اینکه همه کشورهای عربی اگر ده درصد مشکلات ما را داشتند، تا کنون بارها و بارها تجزیه شده بودند. این نکته را ظاهرا فراموش کرده اید. رشته تخصصی من به نحوی با اقوام ایرانی از روزگار باستان تا به امروز مرتبط است و به خوبی از وضعیت قومی ایران آگاه هستم، ولی نیروی گریز از مرکزی که در کشورهای عربی وجود دارد، هرگز در ایران نبوده است، و با بهبود اوضاع مالی برخی اقوام جدایی طلب ایران به خوبی می توان همه این زمزمه ها را برای همیشه خاموش کرد، ولی در کشورهای عربی وضع به گونه ای کاملا متفاوت است. حتی همین عراق را ایران تا کنون مسنجم نگاه داشته است، ضمن اینکه دشمنی آن ها با ایران تا اندازه ای برای برانگیختن احساسات ملی مردمشان و ایجاد احساس مشترکی از ملیت است که ویژگی کشورهای ساختگی است که تازه به فکر ایجاد هویت ملی برای خود افتاده اند. حنی دشمنی پاکستان با هند تا اندازه بسیاری ریشه در همین مسئله دارد. .