این هم وطنان عرب زبان خوزستان یادشان رفته که مملکت ایران چهل سال است به خاطر دفاع از این قوم سختترین هزینه ها را داده و میدهد هزینه ای که خود کشورهای عرب هم حاضر نبوده ونیستند که بدهند از سالها قبل دلسوزان این اب وخاک در خصوص تغییر بافت جمعیتی مناطق مختلف خوزستان هشدار میدهند ولی کو گوش شنوا مشکل آقایان فلسطین ولبنان وووو است

اصلا تابلویه ک یکی داره این جریانو هدایت میکنه وگرنه ما ک اصلا حواسمون ب این مورد نبود چ برسه ک بخواهیم خوزستانو جدا از ایران فرض کنیم بیچاره این ملت ک راحت بازیچه دست این و اون میشن

رسالت خود را فراموش کرده اند

در خوزستان ما ۳۰ درصد عرب زبان داریم نه عرب اشتباه نشه ضمن اینکه این قوم گرایی چیه تا چیزی میشه یه جایی اعتراض میکنند .مشکل این عروسک بازی نیست اشکال جای دیگه است .

درزمان جنگ تحمیلی شهید علب هاشمی عرب با شهدای لر وترک وتصفهانب وتهرانی از کشور دفاع کردند ومقام رهبری به صورت ویژه ازایشان تمجید کردند خرازی وباکری وهمت و...همه قصد دفاع را داشتند وبا هم بودندمن عرب خوزستانی هستم ولی زحمات شهدای اصفهانی را فراموش نمی کنم.سردار محسن رضایی وسردار شمخانبی هردو بزرگوار دوشادوش هم جنگیدند وما دعا گوی هردو آنها هستیم.هیچگاه به قومیت خود وابسته نشدند .ای کاش تلویزیون هم ملیت ها را به صورت افراد کم سواد نشان ندهد.در سریالها قهرمانها تهرانی هستند وجیب بر ها شهرستانی.لطفا دقت بفرمایید فریب عربستان ملعون را نخورید آنها با ترک ولر وعرب و....دشمن هستند.زنده باد ایران اسلامی.

درزمان جنگ تحمیلی شهید علب هاشمی عرب با شهدای لر وترک وتصفهانب وتهرانی از کشور دفاع کردند ومقام رهبری به صورت ویژه ازایشان تمجید کردند خرازی وباکری وهمت و...همه قصد دفاع را داشتند وبا هم بودندمن عرب خوزستانی هستم ولی زحمات شهدای اصفهانی را فراموش نمی کنم.

از مازندرانی ها یاد بگیرید
اگر قرار بشه روزی به زبان مازندرانی در مدارس تدریس بشه میان تو خیابون اعتراض.
در عوض خودشون بیشترین طرفدار سریال پایتخت هستند...

اشکال کار اینجاست که کلا ارکان حکومتی و مسئولان و نهاد های فرهنگی در تمام این چهار دهه خواسته ویا ندانسته هویت و فرهنگ ملی ایران را تضعیف و نادیده گرفته اند که همین باعث ایجاد خلا محور های اتحاد بین ملت شده است در نتیجه این خلا ناشی از عدم تقویت و رشد هویت ملی که باعث وحدت ملی میشود تمایلات قومی روز بروز افزایش یافته است. اصولاً در پهنه تاریخی و جغرافیایی ایران هیچگاه بحث قومیت و نفی یا اثبات آن وجود نداشته است ویا بسیار کم رنگ بوده است.مشخصا بعد از انقلاب بدلیل ترجیح هویت مذهبی و ندیده گرفتن هویت ملی رشد قومیت گرایی زیادتر شده است در این بین صدا و سیما نیز به نوعی با مطرح کردن دایمی و تکراراقوام ناخواسته و یا خواسته به نوعی حساسیت اقوام را برانگیخته و در این بین بعضی اوقات با کج سلیقگی باعث سوءتفاهم نیز میشود.
الان تمام اقوام کانال های استانی مخصوص به خود دارند و همانجا برایشان کافی است رسانه ملی بایستی متمرکز بر ارائه برنامه های ملی به منظور اتحاد ملت ایران باشد و هیچ لزومی به ارایه بحث اقوام نیست

این حرف ها واسه ما نیست.

اين براي اولين بار نيست كه در صدا و سيما به قوم و مليتي توهين ميشه و سپس در همين صدا و سيما بعد از مشاهده اعتراضات مردمي با ارائه برنامه هاي مناسب آن قوم مورد توهين بطريقي سعي مي شود از دل مردم در آورند.