اگه من بودم بابت انهمه تحقیر کره را ترک می کردم . اگه هم میماندم هدیه را می گرفتم و به صورت اهدا کننده می کوبیدم .جالب اینجاست ورزشکارای ندید بدید ما با هدیه در دست ولبخند از خود بیخود شدن برای کشورمان افتخار افریدند.

تمام این قصه ها از زمان انقلاب و جنگ شروع شد . تو اون بمباران ها ، تو اون روزگاری که صدام با تمام قدرت های جهانی ، با پیشرفته ترین سلاح ها جونهای ما رو به خاک و خون میکشید ، هیچکس حتی یه موشک برای حداقل دفاع از مردم مظلوم خودمون ، بهمون نمیدادن . پیام اخلاقی تا اینجا ، مردم ما محکوم به مرگ هستن و نابودی ما بزرگترین ارزوی اوناست . این همه مظلومیت ، این همه ظلم فقط به خاطر اینکه دست استعمارو از جیبمون دراوردیم و زدیم تو دهنش .
حالا که ما از همیشه تنهاتریم چرا پس با خودمون هم غریب شدیم ؟ چرا کمر به قتل هم بستیم ؟ فقط خودمون به درد خودمون میخوریم ، باید به دور از شعار هوای همو داشته باشیم ، محبت لازم نیست ، فقط دشمنی نکنیم و با وجدانمون طرف باشیم . ده سال تمام دنیا رو با تمام ذرق و برقش اگه به تمام معنا بلاک کنیم مطمعن باشید چنان پیشرفت و قدرتی پیدا خواهیم کرد که تمام این کشورها به التماس میفتن برای رابطه مجدد . وقتی ببینن واقعا برای ما بی ارزش هستن ، دنبال ارزش از دست رفته . این واقعیت محضه ، تنهاترین ملت تو دنیا ماییم

یک زمانی کره ای ها خانواده خود رو به ایران می فرستادن. حالا اینصورت. از ماست که بر ماست... حقمونه

سامسونگ باید تحریم واقعی بشه ولی متاسفانه دست هایی تو کاره تااین امر انجام نشه