اواخر ۲۰۱۴ و شروع ۲۰۱۵ در مسکو بودم که قیمت ارزهای بین المللی با شروع تحریمها افزایش پیدا می کرد! دوستان تجاری و کاری روس با لحنی نگران کننده از تحریم ها و ادامه آن واهمه داشتند، بر گشتم گفتم نگران نباشند ما تجربه چندین ساله خود را برای کمک به آنها بکار می بریم. بعد از آن تحریم روسیه علیه ترکیه!! و موقعیت خاص ما بود که روسها را نسبت به مقابله مالی و تجاری و اقتصاد سیاسی روشن کرد و حال که از تجربیات درس گرفتند، آقای پوتین یله شما می توانید اینچنین نظر بدهید!! شما حق دارید!!!؟

آقای تابناک شما چرا فکر میکنید ایران یک بازیگر قدرتمند است.
اگر نفت ایران نبود کسی ایران راآدم هم حساب نمیکرد

نویسنده محترم برخلاف نوشته شان واقعیت نظام سیاسی جهان فعلی را با آنجه علاقه دارند باشد خلط فرمودند. اعتماد به نفس به اندازه اش خیلی خوب است اما بیشترش میشود توهم اقتدار. روشن است که پوتین شریک قابل اعتمادی برای ایران نبوره و نخواهد بود اما سخن اینبار او دال بر کوچک شمردن ایران نبود بلکه شاهد براین مدعاست که ساستمداران حال حاضر ایالات متحده دچار اشتباه محاسبه در گفتمان سیاسی خود هستند . موضوع ادبیات سیاسی است وگرنه در عمل هرکس بدنبال منافع دراز مدت خود میباشد.

عالی بود

از ماست که بر ماست

روسیه دوست ایران نبوده ونخواهدبود

روسیه از اول حال و روزش معلوم بود. این ما بودیم که مثلا میخواستیم متحد پیدا کنیم و رفتیم بدترین هارو انتخاب کردیم.

پوتین و روسیه دوست کسی نیستند،آنها از کشورهای دیگر بویژه ایران استفاده ابزاری می کنند و صدها بار سر ایران کلاه های گشاد و قشنگ گذاشتند.وقتی با کل دنیا دشمن میشیم مجبوریم به کشورهایی مثل روسیه،سنگال،کومور،گینه بی صاحب،بورکینافاسد و ... پناه ببریم و این وضع اسفبار را برای مملکت رقم بزنیم.

چه ضرورتی برای نگارش این نامه واره است؟
اصلا واکنشی هم لازم نبود.

همینمون مونده بحران جدید اضافه کنید

چرا مقامات کشور ما بر دانش جوانان کشور تکیه نمی کنند؟