با توجه به تجربه شخصی میتونم بگم قسمتی از سفرهای درون شهری با دوچرخه قابل انجامه... مخصوضا حالا که به راحتی میشه دوچرخه ها رو برقی کرد و راحت ازش استفاده کرد... خودم تقریبا ۸سال از تحصیلم رو با دوچرخه رفت و آمد کردم، اونم تو یه مسیر طولانی و شیبدار (ولیعصر-ونک). متاسفانه نتنها فرهنگسازی و ارزشگذاری در این زمینه نداریم، حتی دستورات فقهی داده میشه که ضد این فرهنگ بسیار خوبه، مثل منع زنان از دوچرخه سواری...
نمیخوام اروپا و آمریکارو مثال بزنم ولی تصور کنین که اگه روی این موضوع کار میشد و مردم همراهی میکردن، هم روی سلامت شخصی افراد و هم روی سلامت محیط زیست چقدر تاثیر گذار بود...
البته از نقش کیفیت حمل و نقل عمومی که درصد بالایی از سفرها رو دربر میگیره نباید غافل شد...

راه حل آلودگی تهران الکتریکی کردن وسایل نقلیه است. دولت و مجلس باید قانونی بذارن که بعد 5 سال آینده هیچ وسیله نقلیه گازوئیلی و بنزینی در تهران حق تردد ندارد.

بسمه تعالی
سلام تابناک
مدتی است در این خصوص تحقیق می کنم، گزارشی که بر اساس آن نمودار را تهیه کردید یک گزارش سیاهه انتشار است که در آن اثر آلاینده های ذرات ثانویه در نظر گرفته نشده است. خود تهیه کننده این گزارش نیز به این نقص اشاره کرده است. 50 درصد ذرات موجود در تهران در فصول سرد مربوط به آلاینده های ثانویه است. منبع تولید این آلاینده ها سواری ها هستند اما چون ذرات مستقیم در دود آنها اندازه گیری نمی شود سهم آنها انقدر کم شده است. عملا هیدروکربنهای نسخوته و اجزاء تبخیری با خروج از اگزوز ، هنگامی که در معرض هوای سرد و سایر ترکیباتی جوی مثل ناکس و نور خورشید قرار می گیرند، تولید ذرات ثانویه می کنند. برای اطلاعات بیشتر می توانید با ایمیل دانشگاهه بنده تماس بگیرید.
محمد علی احترام

قابل توجه وزير صنعت كه هنوز علاقه خاصي به خودروسازه غيراستاندارده وطني داره كه باعث مرگه ايرانيها ميشن و هنوز با بالا بردن تعرفه و بستن سايت ثبت سفارش سعي در كمك به اين خودروسازان دارند واقعا باعثه تاسفه براي مسولین به همچين طرزه فكري داره و وزير ناکارامد!!!

الان باید کی پاسخگوی اون همه دعایی که ما کردیم باشه یعنی همش فنا رفت
چرا کسی پاسخگو نیست چرااا

متهم ها به شرح زیر می باشد :
1-انتخاب مسئولان سیاسی کار و از جناح های مختلف (مسئول باید اول متخصص باشد و نه متعهد)
2-ماشین های شهرداری تهران کلا" مستهلک بوده واولین متهم خود شهرداریست
3-ماشین های دولتی که در شهر تردد می کنند دودزا بوده و متاسفانه پلیس هم برخورد لازم را ندارد
4-راهنمایی و رانندگی محترم هم تخلف دودزا بودن خودروها را در اولویت قرار نداده وبه طور جدی با این قضیه برخورد نمی کند.
5-حقوق پرسنل راهنمایی و رانندگی انقدر کم می باشد که ماموران حوصله برخورد با تخلف را ندارند
6-فرهنگ مردم همیشه در صحنه و همیشه طلبکار از دنیا وزمانه که انهم با پول های باد اورده داستان خود را دارد
7-تولید انرژی در تهران که بیشتر ان به هدر می رود به خصوص در ادارات به دلیل عدم برخورد و ووجود قانون تا صبح لامپ ها وتاسیسات اداره ها روشن است (به طور مثال اداره مالیات شرق تهران واقع در چهارراه خاقانی تهران نو تا صبح چراغها سیستم های کامپیوتری و ... روشن بوده و اداره انتظامات وحراست هم کاری نمی کند)
8-تابی جان دیگه نمی تونم بنویسم ...................چون غیر قابل حله مشکلات متاسفانه فقط دعا کن ذره ای رحم به دل مسئولان سیاسی کار بیاد واز سیاست دوری کنن و به فکر مردم باشند.
فقط سیاست
توی همه چی سیاست رو قاطی کردند حتی زلزله دیگه حالم از سیاست داره به هم می خوره
اقای شهردار و هاشمی عزیز هم که از وقتی پست وسهم خودشون رو گرفتن دیگه نه گلایه ای دارند و نه انتقادی و فقط دعاگو وثناگوی این وان شده اند و بهتر است در این فرصت باقیمانده به فکر مردم باشند وبیشتر این تهران را به حراج نگذارند و جلوی باد و.باران را نگیرند

چیزی که کمتر کسی بهش توجه می کنه، گاز شهریه که در زمستان خانه ها مصرف می کنند و در تابستان تعطیله. این گاز هم ممکنه مشکل دار باشه.

سلام
متهم ردیف اول آلودگی هوا آنهایی هستند که لوله کشی گاز را در سراسر شهرها تصویب کردند!
در حالی که بیش از صد سال است روش درست تر، تولید برق در نیروگاه های گازی خارج از شهر، و استفاده از آن در شهر است.
آیا می دانید در این صورت چقدر در هزینه های لوله کشی صرفه جویی می شد!؟
آیا می دانید در حالت فعلی، خدای ناکرده، با یک زلزله ی خفیف، احتمال نشت گاز و آتشسوزی، خطری به مراتب بیشتر از خطر زلزله ایجاد می کند!؟

متهم ردیف بعدی خودروسازان و حامیان آنها هستند ...

ما از عدم وابستگی شدیم پشیمان! ایکاش که حمل و نقل ایران بیوفتد به دست سوئد و آلمان!

هرچند که از نظر مسئولین محترم، متهم ردیف اول آلودگی طبیعت است که ما را به اینجا رسانده است!
چون به اندازه کافی باد و باران نمی آید!

تابناک محترم بنده یکروز بدلیل خرابی وسیله نقلیم مجبور شدم با وسایل حمل و نقل عمومی تو تهران تردد کنم
متاسفانه نه خوشبختانه شکم به یقین تبدیل شد که هنوز سیستم حمل و نقل عمومی درست نشده
دقایق زیادی تو ایستگاه اتوبوس موندم دریغ از یک اتوبوس
مترو هم یک قطار خلوت نداشت و مجبور شدم نیم ساعت منتظر یک قطار نیمه خلوت بشم که توش جا بشم
خلاصه با این اوضاع مونوریل که سهله هلکوپتر تاکسی هم بیاد کمه

اقا این جوابش تو همون مقاله دیروزتونه که مفهومش این بود که مملکت را افراد متعهد دارند می چرخونن بنابر این تا زمانی که افراد متخصص یا به قولی غربزده مسند کار نشوند اش همین اش است و کاسه همین کاسه