بالاخره ایشان هم انسان بوده و عمرش به پایان رسید ولی روحیه قهرمانی و رشادت باید حفظ شود و همواره مورد قدر دانی قرار گیرد جا دارد که آرامگاهی مخصوص این قهرمان ملی ساخته شود تا هماره در یادها بماند.

وقتی مجسمه اش را در میدان شهر میانه دیده بود پرسیده بود چقدر هزینه اش کرده اند ؟ گفته بودن 7 میلیون تومان بعد گفته اگه 7 میلیون تومان را به خودم میدادند خودم بجای مجسمه وایمیاستادم.
روحش شاد

خدا رحمتش کنه ولی ما کلا ادمای مرده رو بیشتر دوست داریم . سوگواری میکنیم مجسمه می سازیم قصه می سازیم کلا از زنده ها خوشمون نمیاد. مرده ها بی آزار هستند. هر کی بمیره بعد عزیز میشه تو ایران

روحش شاد - یکی از اسطوره های دوران کودکی من بود . یه بار فرصت برام پیش اومد رفتم روستاشون ببینمش خانوادش گفتن کسالت داشت بردنش زنجان بیمارستان تنها فرصتی که برای دیدنش داشتم متاسفانه محقق نشد .

روحش شاد.

تاریخ روزنامه با تاریخ فداکاری این بزرگ مرد هم خوانی ندارد.

بهتر است دقت بیشتری برای درج خبر کنید.

یادش گرامی و روحش شاد وامیدواریم بعد از این به فداکاران کشورمان بیشتر توجه داشته باشیم انشاالله

خدا حافظ قهرمان دوست داشتني و گمنام. تو با ان مشعل درخشانت، تو و کوکب خانم ان زن پاکيزه و مهماندوست، تو و حسنک ،ناجي حيوانهاي زبان بسته و کبرايي که تصميم ميگيرد تا به فراموشکاريهايش خاتمه دهد وخاله مرجان مهربان با ان مرغ وخروسهاي دوست داشتني اش زيباترين خاطرات دوران کودکي ما را ساختيد.کاش بازهم بودي وکاش کودکيمان تکرار ميشد تا شبها ازروي حديث قهرماني تو مشق مينوشتيم.خدا رحمتت کند.

سلام خودتونم اشتباه کردین ! نوشتین : " او در آذرماه ۱۳۴۰ شمسی، در سی و دو سالگی شب‌هنگام در حالی که در کنار ریل قطار حرکت می‌کرد..." در حالیکه تاریخ روزنامه که این مطلب رو نوشته آبان ماه 1340 هست!!

انگار همه بچه های دهه 60 با این خبر برگی از کتاب کودکی شان را از دست داده اند که اینگونه با چشم تر می نویسند...
روحت بلندمرتبه مرد... دلمان روزی و روزگاری به گرمای شعله مشعلت گرم بود...

روحش شاد وراهش پر رهرو باد در دوره وانفساي كنوني كه انسانيت كم رنگ شده لازم است بيش از پيش اين فداكاريهاي گذشته را زنده نگه داريم و ان را پاس بداريم از فقدان اينگونه اموزگاران زمان كه بدون ريا و خود جوش منشا اين پيام به جامعه خود و انسانيت مي شوند دلم پر از غم مي شود