خوبه اتفاقا
مسئولین قبلا پاسخگوی خبرنگاران بودند
حالا پاسخگوی ملت

واسه همین که بخشی از اینها تابعیت دوگانه دارن تا هر وقت احساس کردند از پس سوالها برنمیان برن از تابعیت دومشون لذت ببرن

آفرین ...عالی بود ... بسیار تحلیل جالب و به جایی بود ...

اگر الان هم شبکه های اجتماعی فعال هستند و مردم میخوانند و میدانند هم بخاطر ایه که جلویش را نگرفته اند، تا چند وقت پیش به اپراتورها اجازه نمیدادند سرعت بالا ارائه بدهند. فراموش نکرده ایم که حدود ۶ ماه اس ام اس معمولی هم فیلتر بود. (جریان سال ۸۸). در همین زمان هم شبکه های اجتماعی در خیلی از کشورها مسدود هست. کمی تاریخ بدانیم بد نیست. در تاریخ ایران داشته ایم که سطح رفاه که کمی بالا تر برود مردم ناراضی تر میشوند.

کاملا درسته ولی اینو در نظر داشته باشین گاهی وقتا با آگاهی مردم هم دکان دلالی خیلی ها بسته میشه و این یکی از دلایل سانسور خبری در کشورهاست

راست میگه اگه تلگرام نبود کی میفهمید اینا چیکار میکنند مثلا ژن خوب ما از کجا میخواستیم بفهمیم چی به چیه

این تلگرام و توییتر به همه ثابت کرد که ما قدیمی ها چرا از اولش هم به اینا اعتماد نداشتیم

تابی جان این مطلب خیلی جالب و زیبا بود .
من اخبار جهان را فقط از طریق تابی جون و کانال های تلگرامی دنبال می کنم و امدن تلگرام علاوه بر این که صدا و سیمای ما رو تعطیل کرده ، کار شبکه های اونور اب رو هم کساد کرده مخصوصا" بی بی سی خیانتکار به مردم ایران !
مطالب شما هم جالبه و بیشتر وقت ها از واقعیات جامعه می گویید.
ممنون از شما

دقیقا همین طور است که نوشته اید

بسیار عالی
حرف دل ما رو زدی
فرهنگ هیس دختر ها فریاد نمی زنند ، یعنی لاپوشانی مشکلات و عیب ها ، بزرگترین عامل بدبختی و عقب ماندگی یک کشور است.
برای همین کشورهای پیشرفته خیلی زودتر از ما به این نتیجه رسیدند و با همین ترفند ، یعنی آزادی بیان باعث رفع تدریجی مشکلات کشورشان شده اند .
همان کرسی آزاد اندیشی که رهبر فرمودند اما عمل نشد .

با نام خدا .

با سلام وتحیات .

تابناک محترم ، پیشنهاد میشود که در ایران اینترانت راه اندازی شود با بیش از میلیاردها اطلاعات مفید در همه زمینه ها چون با این کار اخلاقیات کاملا" حفظ خواهد شد ، چندین کشور دنیا این را دارند مثل چین ، مثل کره شمالی ، به هرحال راه نجات کشور در زمینه فرهنگ منحط غربی همین است . آیا مسئولین جمهوری اسلامی ایران به این نتیجه نرسیده اند به فکر این حقیر که رسیده است .