اگر من جای مقامات بودم
از مقام که لایقش نیستم کنار میرفتم
وجایم را به لایقانش میدادم

فقط انجایی که گفت خلیج عرب ..گردنش را خرد می کردم .چون ایرانی هستم .

در ماتريس تصميم گيري وبرنامه ريزي در سطح كلان مملكتي بايد بر روي فراينده ايي كه قابل كنترل است(نقاط قوت وضعف )مثل نيروي جوان داخلي ويا اشتغال زايي وغيره سرمايه گذاري كرد نه برروي عوامل خارجي(فرصت ها وتهديد ها) كه خارج از اراده وتوان است به هر صورت بر جام تهديدي بود كه ميتوانست به فرصت تبديل شود ولي راه نجات از اين بحران وفاق ملي وسرمايه گذاري دولت روي ملت است كه اگر وضعيت اشتغال ومعيشت مردم حل شود اسيب پذيري از ناحيه محيط خارجي به حداقل مي رسد

مذاکره مستقیم با امریکا منافع ما را تامین خواهد کرد .انقدر که ایران به امریکا ضربه زد امریکا نزد .مخالفان داخلی و خارجی همکاری با امریکا منافع خود را بجای منافع کشور قرار میدهند و در صورت درگیری با توجه به چند تابعیتی بودنشان از مملکت میروند و این باز مردم هستند که هزینه میپردازند.

ول کنین بابا . حیف عمر و زندگی مردم

با سلام. تقریبا بعد از انقلاب اسلامی ایران، ایالات متحده هیچگاه رابطه رسمی دیپلماتیک و مبادلات اقتصادی عمده با کشور ما نداشته است. گذشته از اینکه مستاجر کاخ سفید چه کسی باشد و چگونه نحوه برخورد با ایران را ترسیم کند، سیاستهای کلی واشنگتن درباره ایران در تمام 40 سال گذشته بکسان بوده است. تلاش آنها بر مشغول نگه داشتن ایران به مباحث مختلف و جلوگیری از اجرایی شدن توانایی های بی نظیر کشور ما بوده است. گاهی با جنگ، گاهی با دیپلماسی، گاه تحریم هسته‌ای و امروز هم توانایی دفاعی موشکی و نقش بدون انکار دیپلماسی فعال ایران در خاورمیانه.

سیاست اینه دل عربهای پولدار را به دست میاره بعدش م اسلحه ومهمات میفروشه وپول سرازیر میشه به قاره آمریکا ترامپ دیوانه ی پوله خوب میدانه چطور پول در بیاره یک کله شق پول دوست نه سیاستمدار

ميشه گفت كه الان هاله نور افتاده دور ترامپي حالا نوبت رواني خول وچل دوم از آمريكا

سفارت آمریکا رو دوباره باز میکردم. دشمنی با اسراییل رو تموم می کردم. روابطم رو به صورت موازی با فرانسه و انگلیس و ژاپن و آلمان و ایتالیا و سایر کشورهای پیشرفته تقویت می کردم تا در مواقع ضروری ازم حمایت کنن. سعی می کردم با چند تا بانک جهانی کوچک و بزرگ وارد مذاکره و قرارداد بشم. تو مراسمهای مختلف به کل دنیا فحش نمی دادم. از کل دنیا (هر کشوری) سرمایه گذار جذب می کردم تا حمله احتمالی به ایران مخالفان جهانی زیادی داشته باشه. خودم رو از جنگ سوریه و عراق و یمن جدا می کردم. آزادیهای بیشتری در داخل ایجاد می کردم و بهانه های حقوق بشری رو از بین می بردم. هر کسی هم که این وسط مخالفت کرد و احساس ضرر و زیان کرد و شروع به عربده کشی و فریاد می کرد ، با ضد هوایی تیرباران می کردم و مراسم اعدام رو زنده پخش می کردم.

احمدی نژاد رو برای مذاکره میفرستادم آمریکا تا هم به آرزوش برسه و سفرهای سالانه اش به آمریکا متوقف نشه هم به جای نامه نگاری مستقیما با ترامپ که دقیقا شبیه خودشه گفتگو کنه.