هر کشوری به فکر تأمین منافع خودش می باشد . نه انتظار دوستی از کسی داشته باشید و نه برای اثبات دوستی با کسی منافع خود را به خطر بیاندازید . مسئولین ما هم بهتر است مراقب بده بستان ها باشند تا فریب دوستی های ظاهری را نخورند .

مصاحبه پوتین را نشنیدید که گفت تنها دوست ما قدرت نظامی ماست.

با سلام . روسیه بدنبال اجرای وصیت تزار و لنین است . در روسیه توانست پیروز جنگ شود و چایگاه نظامی در دریای مدیترانه بدست اورد. یعنی به (وصیت لنین ) خمل کرد .2= در یمن باید مطموین باشد که به او پایگاه نظامی می دهند . تا بنا به وصیت تزار به ابهای گرم دست رسی داشته باشد . 3= با حمایت از کردستان عملا حضور خود را در خارومیانه می تواند حفظ کند . حتما برای حمایت کردستان عراق یایگاه نظامی در انجا ایجاد خواهد کرد . منتظر زمان است .

سلام

مقالتون دنبال چرائی یک رفتار اظهر من الشمش از طرف نه تنها روسیه بلکه اکثر کشورها است . انتخاب بر اساس منافع نه بر اساس ایدئولوژی و مانیفست رابطه ما با روسیه سوای از هم کوچه بودن صرفا بر اساس منافع طرف روس هست و امکان گردش لحظه روس ها وجود داره (موضوع مشکلات با ترکیه و حل یک شبه اون موضوع بر اساس منافع روس ها )- روس ها دشمن دوست رو دشمن نمیدونند ولی سیاست ما مثل قهر اجباری تمام اعضای خانواده با همسایه به خاطر دعوای خاله و همسایمون تعریف میشه و این درست نیست .

عملکرد روسیه و یا شوروی سابق در گذشته، نشان داده که این کشور هیچ زمانی کشوری قابل اعتماد در روابط بین دو کشور نبوده است. اون سابقه بیش از سه دهه ای ساخت یک نیروگاه اتمی نسل گذشته و یا فروش و تحویل S300 با کلی بدعهدی و سپس براحتی فروش S400 به ترکیه و عربستان. روس ها تابع منافع خود همواره خنجر به دست در برابر کشورهای ظاهرا دوست با خود، ایستادند.

برادر من در طول تاریخ روسیه ثابت کرده که قابل اعتماد نیست و فقط دنبال منافع خودشه. الان هم که این همه به ابران نزدیک شده همه و همه بخاطر منافع خودشه. مطمین باشین هر زمان که دیگه ایران براش فایده نداشته باشه مارو ول می کنه میره پس اینقدر به این روسهای خاین به ایران اطمینان نکنید

در روابط بین الملل دوست و دشمن نداریم. منافع داریم.

البته که روسیه دیگر اتحاد شوروی نیست و راهبرد ایده ئولوژیک اصلا ندارد و انتظاری هم نباید داشت که منافع ملی و اقتصادیش را رها کند و دنبال ایران بیاید و اگر با چنین انتظاراتی با روسیه همکاری کنیم سخت در اشتباه محاسباتی خواهیم بود.

تاریخ گواه این است که روسها هیچگاه برای ایران شرکای قابل اعتمادی نبوده اند

به همان نسبتی که ما علاقه مند به فراگیری زبان روسی هستیم انها هم چشم به ایران خواهند داشت .دو فرهنگ نچسب . در سوریه اگر ما نبودیم باز هم برایش فرقی نمی کرد کار خودش را میکرد .