ای کاش میشد همه داراییم رو بدم و بزنم Play Back . ولی حیف به قول انیشتین زندگی دکمه بازگشت ندارد.
ناشناس
|
|
۰۹:۱۸ - ۱۳۸۸/۰۸/۳۰
0
0
پاسخ
این همه زحمت کشیدید، خسته نباشید، اولا" باخانمان نه و بی خانمان ، دوما" این بچگی مگه چی داشته که همه در حسرتش هستن ... نه ابنکه من بدم بیاد ، نه ولی یه قسمت از مشکلات فرهنگی ما همینه که نمی خواهیم قبول کنیم بزرگ شدیم ، مسئولیت داریم و باید برای امروز زندگی کنیم نه به یاد گذشته !!! یه فرق بزرگ ما با پیشرفته ها شاید همین باشه .
ناشناس
|
|
۰۹:۱۹ - ۱۳۸۸/۰۸/۳۰
0
0
پاسخ
سلام-خسته نباشيد خيلي عالي بود-اين تصاوير من به روياهاي كودكي برد-يادش به خير-اگه امكان داره اطلاع رساني كنيد تا مجددا اين برنامه ها از صداو سيما پخش شود-ممنون
ناشناس
|
|
۰۹:۲۰ - ۱۳۸۸/۰۸/۳۰
0
0
پاسخ
ما بچه هاي 20 سال پيش بااين كارتون ها بزرگ شديم وهنوز صفا و صميميت اين كارتون ها حتي كم رنگ تو وجود مون هست ولي نسل جديد .... متاسفم
ناشناس
|
|
۰۹:۲۰ - ۱۳۸۸/۰۸/۳۰
0
0
پاسخ
عالی بود
ناشناس
|
|
۰۹:۲۱ - ۱۳۸۸/۰۸/۳۰
0
0
پاسخ
ناخودآگاه آهي كشيدم . دوراني كه تلوزيون فقط 2 كانال پخش برنامه داشت. شبكه 1 از ساعت 14 وشبكه 2 از ساعت 17 . بچه ها به كارتن ها عشق مي ورزيدند و كارتن هاي خيلي جذاب از تلوزيون مي ديدند. در ضمن فرصت داشتند كه به بازيهاي اجتماعي و گروهي كوچه برسند مثل هفت سنگ ، قايم باشك ، خر و پليس ، فوتبال و ... ولي بچه هاي امروز بيشتر CD نگاه مي كنند و پاي كامپيوتر نشستند بازي مي كنند . من خودم بچه كوچك دارم ، واقعا فكر مي كنم كه بچه هاي امروزي لذت كودكي ما را نمي برند .