ناشناس
| 
۱۵:۴۸ - ۱۳۹۶/۰۷/۱۳
پاسخ
به نظر من اطلاع رسانی رسانه ها مثل کارد دو لبه است هم می تواند خوب باشد وهوشیاری به جامعه بدهد وهم می تواند بسیار بد باشد اخبار مربوط به بدی ها مثل طلاقها اختلاسها کشتار در دنیا وهرزگی ها ومجالس عیش ونوش این روزها بسیار گزارش می شود که گویا بیشتر از انی که مفید فایده باشد به جامعه دارد ضر می زند به هر حال این فاجعه غم انگیز اتفاق افتاده وعاملین ان باید فورا به اشد مجازات برسند وقتی قوانین حقوقی برای جلوگیری از خشونت در خانواده را مجلس بی اهمیت می داند وقتی دعوا خانوادگی 4 دیواری اختیاری نام می گیرد وقتی اگر زن و شوهر در خیابان دعوا کنند می گوییم خانوادگی است و از کنار همه ظلم ها بی تفاوت می گذریم عاقبتش همین است کشتن کمترین مجازات است اینها را به اردوی کار اجباری برای تمام عمر بفرستید 
دقیقا داستان فیلم در دره خدایان In the Valley of Elahاونجا البته بخاطر فشار روانی جنگ عراق میگفتن سربازا اینجوری شدن. و اون فقط یه فیلم بود ولی این واقعیته!!
جای ادبیات غنی در کتاب های درسی رنگ باخته.کتاب سعدی درس زندگی است ،من در بزرگسالی وقتی کتاب سعدی را خوندم گریه کردم چون تمام راهکارهای زندگی در اون کتاب بود و من نفهمیده بودم.
حقیر با اعدام و...مخالفم اگر این جنایتکاران را از اول به جای اعدام می فرستادند اردوگاههای کار اجباری و کار در معادن و وکارهای سخت وزیان اور تا ابد دیگه هیچوقت کسی جرائت جنایات وغیره به سرش نمی زد. روانپزشکها، جرم شناسان و کارشناسان نیروی انتظامی و وزارت اطلاعات یک گروه تحقیق تشکیل بدهند و نتیجه زا منتشر کنند . وقتی یه بچه یه گوشی تلفن همراه دستشه که همه چیز را دقت کنید همه چیز یعنی هر چه که در دنیاست رو بصورت فیلم و تصویر و... میبینه و با این گوشی بزرگ میشه وبعدش در عالم واقع نیز بسیاری از آنچه را که نباید ببیند و بشنود را هم به راحتی مرتکب میشه و در اختیارش قرار دارد همین میشود که علایم آینده وحشتناک جامعه را داریم میبینیم , به کی باید گفت یه بچه همه چیز را نباید ببیند, بخواند و یا بشنود, بچه های امروز یعنی نوجوانان و جوانان مفهموم پدر و مادر را بکلی نمی دانند هیچ حس و حالی نسبت به والدین ندارند نه گریه پدر و مادر براشون معنا داره و نه خنده هاشون بچه ها به مسخ شده اند , خدا به فریادمون برسه , البته بچه های خوب هم کم نیستند ولی ایا میشه تضمین داد که با این وضعیت تا آخر خوب بمانند؟